Scarlett Johansson

Scarlett Ingrid Johansson (; d. 22 Kasım 1984), Amerikalı oyuncu. Forbes Celebrity 100 listesinde birçok kez yer alan Johansson, 2018 ve 2019 yıllarında dünyanın en çok kazanan oyuncusu oldu. Time onu 2021'de dünyanın en etkili 100 kişisinden biri olarak seçti. Johansson'un filmleri dünya çapında 15,4 milyar doların üzerinde hasılat elde ederek onu tüm zamanların en çok gişe hasılatı elde eden kadın yıldızı yaptı. Aralarında Britanya Akademisi Sinema Ödülü ve Tony Ödülü'nün de yer aldığı çeşitli ödüller aldı ve iki Akademi Ödülü ile beş Altın Küre Ödülü'ne aday gösterildi.

Scarlett Johansson
2019'da Johansson
Doğum	Scarlett Ingrid Johansson 22 Kasım 1984 (39 yaşında) Manhattan, New York, ABD
İkamet	New York City, New York Los Angeles, Kaliforniya
Etnik köken	Aşkenaz Yahudisi
Vatandaşlık	ABD  Danimarka
Eğitim	Lee Strasberg Tiyatro ve Film Okulu
Meslek	Oyuncu
Etkin yıllar	1994-günümüz
Boy	1,6 m (5 ft 3 in)
Siyasi parti	Demokrat
Evlilik	Ryan Reynolds (e. 2008; b. 2011) Romain Dauriac (e. 2014; b. 2017) Colin Jost (e. 2020)
Çocuk(lar)	2
Ebeveyn(ler)	Karsten Johansson Melanie Sloan
Ödüller	Tam liste
İmza

Johansson sahneye ilk kez çocuk oyuncu olarak Off Broadway bir oyunda çıktı. İlk filmini fantastik komedi North (1994) ile yaptı ve (1996), Atlara Fısıldayan Adam (1998) ve (2001) filmlerindeki rolleriyle erken tanındı. Yetişkin rollerine geçişi 2003 yılında Bir Konuşabilse ile oldu ve bu filmle BAFTA En İyi Kadın Oyuncu Ödülü'nü kazandı. İnci Küpeli Kız (2003) filminde 17. yüzyıldan kalma bir hizmetçiyi, Bobby Long'a Bir Aşk Şarkısı (2004) filminde sorunlu bir genci ve Maç Sayısı (2005) filminde baştan çıkarıcı bir kadını oynadı. Daha sonra Scoop (2006) ve Barselona, Barselona (2008) filmlerinde kendisini yönetecek olan Woody Allen ile ilk işbirliğini yaptı. Johansson'un bu dönemdeki diğer çalışmaları arasında Prestij (2006) ve her ikisi de Billboard 200 listesinde yer alan Anywhere I Lay My Head (2008) ve Break Up (2009) albümleri yer almaktadır.

2010'da Johansson, Broadway'de Köprüden Görünüş'ün yeniden canlandırılmasıyla sahneye çıktı ve bu rolüyle En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Tony Ödülü'nü kazandı ve Marvel Sinematik Evreni filmi Iron Man 2'de Black Widow'u canlandırmaya başladı. Bu rolü sekiz filmde tekrarlayarak, solo filmi Black Widow'a (2021) kadar dünya çapında ün kazandı. Johansson bu dönemde Aşk (2013), Derinin Altında (2013) ve Lucy (2014) adlı bilim kurgu filmlerinde rol aldı. Marriage Story (2019) adlı dram filminde boşanma sürecindeki bir aktris ve Tavşan Jojo (2019) adlı hiciv filminde Nazi Almanyası'nda yaşayan bekâr bir anne rolleriyle En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu olmak üzere aynı anda iki Akademi Ödülü adaylığı elde ederek bu başarıyı elde eden az sayıdaki oyuncudan biri oldu.

Bir seks sembolü olarak etiketlenen Johansson, çeşitli medya kuruluşları tarafından dünyanın en çekici kadınlarından biri olarak anılmaktadır. Önde gelen bir marka onaylayıcısıdır ve çeşitli hayırsever amaçları desteklemektedir. Aktör Ryan Reynolds ve iş adamı Romain Dauriac'tan boşanan Johansson, 2020'den beri komedyen ile evlidir. Biri Dauriac'tan diğeri Jost'tan olmak üzere iki çocuğu vardır.

İlk yılları

Johansson'un çocukluğunda oyunculuğu öğrendiği Lee Strasberg Tiyatro ve Film Okulu

Scarlett Ingrid Johansson, 22 Kasım 1984'te New York'un Manhattan ilçesinde doğdu. Johansson'un babası Karsten Olaf Johansson aslen Kopenhag, Danimarkalı bir mimardır. Baba tarafından dedesi Ejner Johansson ise İsveçli bir sanat tarihçisi, senarist ve film yönetmenidir. Annesi New Yorklu Melanie Sloan, yapımcı olarak çalıştı. Polonya ve Rusya'dan kaçan Aşkenaz Yahudisi bir aileden gelen Johansson'un soyadı Schlamberg'dir ve Johansson kendisini Yahudi olarak tanımlamaktadır. Kendisi gibi oyuncu olan Vanessa adında bir ablası, Adrian adında bir ağabeyi ve Hunter adında bir ikiz kardeşi vardır. Johansson'ın ayrıca babasının ilk evliliğinden Christian adında bir üvey kardeşi vardır ve çifte Amerikan ve Danimarka vatandaşlığına sahiptir.PBS'in Finding Your Roots programının 2017'deki bir bölümünde, anne tarafından büyük büyükbabasının erkek kardeşinin ve geniş ailesinin Holokost sırasında Varşova Gettosu'nda öldüğünü keşfetti.

Johansson, Greenwich Village, Manhattan'da bir ilkokul olan PS 41'e gitti. Anne ve babası, kendisi on üç yaşındayken boşandı. Özellikle muhasebeci ve öğretmen olan anne tarafından büyükannesi Dorothy Sloan'a çok yakındı. Sık sık birlikte vakit geçirirlerdi ve Johansson, Dorothy'yi en iyi arkadaşı olarak görürdü. Küçük yaşlardan itibaren spot ışıkları altında bir kariyere ilgi duyan Johansson, ailesi için sık sık şarkı ve dans rutinleri hazırladı. Özellikle müzikal tiyatroya ve caz dansına düşkündü. Johansson, step dansı dersleri aldı ve ailesinin kariyer seçimini desteklediğini belirtti. Çocukluğunu çok sıradan olarak tanımladı.

Oyunculuk kariyeri

1994–2002: Erken dönem çalışmaları ve atılım

Johansson, ilk filmini dokuz yaşındayken fantastik komedi North (1994) filminde John Ritter'ın kızı rolüyle yaptı. Daha önce de gizemli gerilim Just Cause (1995) ve Lucy Aşık Olursa filmlerinde çocuk oyuncu olarak oynadı. Johansson'ın ilk başrolü, Aleksa Palladino ve erkek kardeşi Hunter ile birlikte (1996) filminde koruyucu ailesinden kaçan hamile bir gencin küçük kız kardeşi Amanda rolüydü. Performansı olumlu eleştiriler aldı: San Francisco Chronicle için yazılan bir yazıda, "[film] büyük ölçüde Scarlett Johansson'ın cazibesi nedeniyle size büyüyor." Aynı gazetede yazan eleştirmen Mick LaSalle onun "huzurlu aurası" hakkında yorum yaptı ve "Eğer ergenlik dönemini bu aurası bozulmadan atlatabilirse, önemli bir aktris olabilir" dedi. Johansson bu rolüyle En İyi Kadın Oyuncu dalında Bağımsız Ruh Ödülü'ne aday gösterildi.

Johansson, Sonbahar (1997) ve Evde Tek Başına 3 (1997) filmlerinde küçük rollerde göründükten sonra, yönetmen Robert Redford'la birlikte rol aldığı Atlara Fısıldayan Adam (1998) filmindeki performansıyla daha fazla dikkat çekti.Nicholas Evans'ın 1995 tarihli aynı adlı romanından uyarlanan drama, yaralı bir genci (Johansson) ve atını sağlığına kavuşturmak için işe alınan yetenekli bir at eğitmeninin öyküsünü anlatıyor. Johansson'ın olgunluğu üzerine Redford onu "13 yaşında, 30'una merdiven dayamış" olarak tanımladı. Variety'den Todd McCarthy, Johansson'ın "yaşının beceriksizliğini ve korkunç bir tesadüfle aniden yere yığılan kaygısız bir kızın iç acısını inandırıcı bir şekilde aktardığı" yorumunu yaptı. Bu filmle Johansson, Chicago Film Eleştirmenleri Birliği tarafından En Umut Veren Kadın Oyuncu Ödülü'ne aday gösterildi. Filmin hayatında pek çok şeyi değiştirdiğine inandığını ve oyunculuğun kişinin duygularını manipüle etme yeteneği olduğunu fark ettiğini söyledi. Gençken iyi roller bulma konusunda Johansson, senaryoları yetişkinler yazdığı için bunun kendisi için zor olduğunu söyledi ve "çocukları alışveriş merkezi fareleri gibi resmediyorlar ve ciddiye almıyorlar ... Çocuklar ve gençler gerçek bir derinlikle tasvir edilmiyor." dedi.

Johansson daha sonra My Brother the Pig (1999) ve Coen kardeşlerin neo-noir filmi Orada Olmayan Adam (2001) filminde rol aldı. Daniel Clowes'un aynı adlı çizgi romanından uyarlanan Terry Zwigoff'un kara komedisi Hayalet Dünya (2001) filminde alaycı bir dışlanmışı canlandırarak büyük bir çıkış yaptı. Johansson, film için seçmelere New York'tan bir kaset aracılığıyla katıldı ve Zwigoff onun "benzersiz, eksantrik bir insan ve bu rol için doğru kişi" olduğuna inandı. Filmin prömiyeri 2001 Seattle Uluslararası Film Festivali'nde yapıldı; gişede başarısız olmasına rağmen, o zamandan beri bir kült statüsü geliştirdi. Johansson, bir The Austin Chronicle eleştirmeni tarafından "yaşına rağmen gösterdiği duyarlılık ve yetenek" ile anıldı ve performansıyla Toronto Film Eleştirmenleri Birliği En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü'nü kazandı.

Johansson, David Arquette ile birlikte, zehirli atıklara maruz kalan bir örümcek koleksiyonunun devleşerek hayvanları ve insanları öldürmeye başlamasını konu alan korku komedisi Sekiz Bacaklı Canavarlar (2002) filminde rol aldı. O yıl Professional Children's School'dan mezun olduktan sonra New York Üniversitesi Tisch School of the Arts'a başvurdu, ancak reddedildi ve film kariyerine odaklanmaya karar verdi.

2003–2004: Yetişkin rollerine geçiş

Johansson, 2003 yılında iki filmle genç rollerinden yetişkin rollerine geçiş yaptı: romantik komedi filmi Bir Konuşabilse (2003) ve drama filmi İnci Küpeli Kız (2003).Sofia Coppola'nın yönettiği ilk filmde, Bill Murray ile birlikte kayıtsız ve yalnız bir genç eş olan Charlotte'u canlandırdı. Coppola, Johansson'u ilk kez Manny & Lo'da fark etmiş ve onu genç Lauren Bacall'a benzetmişti. Johansson, Coppola'nın kendisiyle empati kurabilme yeteneği nedeniyle bir kadın yönetmenle çalışma deneyimini farklı buldu. 4 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen film, gişede 119 milyon dolar hasılat elde etti ve eleştirmenlerin beğenisini kazandı.Roger Ebert filmden memnun kaldı ve başrol oyuncularının performanslarını "harika" olarak nitelendirdi ve Entertainment Weekly, Johansson'un "kucaklayıcı, huzurlu dinginliği" hakkında yazdı.The New York Times, çekimler sırasında 17 yaşında olan Johansson'ı daha yaşlı bir karakteri canlandırdığı için övdü.

Johansson, 2003 Toronto Uluslararası Film Festivali'nde İnci Küpeli Kız filminin galasına katılırken

Peter Webber'in Tracy Chevalier'in aynı adlı romanından uyarladığı İnci Küpeli Kız filminde Johansson, Hollandalı ressam Johannes Vermeer'in (Colin Firth tarafından canlandırılan) evinde 17. yüzyılda yaşayan genç bir hizmetçi olan Griet'i canlandırdı. Webber, Johansson'a rol vermeden önce 150 oyuncuyla görüştü. Johansson, karakteri etkileyici buldu ama hikâyeye yeni bir başlangıçla yaklaşmanın daha iyi olacağını düşündüğü için romanı okumadı.İnci Küpeli Kız olumlu eleştiriler aldı. Anthony Lane, The New Yorker için yazdığı eleştiride, onun varlığının filmi "canlı" tuttuğunu belirterek, "Ekranda genellikle sözsüz ve sadeliğe yakın, ama bir yakın çekimi çağırabileceği ve onun bakışları altında çiçek açabileceği harareti bekleyin; bu onun filmi, Vermeer'in değil, her yönüyle." diye yazdı.Entertainment Weekly'den Owen Gleiberman onun "neredeyse sessiz performansına" dikkat çekerek, "Yüzündeki korku, cehalet, merak ve seks etkileşimi son derece dramatik" yorumunu yaptı. 2003 yılında BAFTA En İyi Kadın Oyuncu Ödülü'ne ve Altın Küre En İyi Kadın Oyuncu Ödülü'ne aday gösterildi ve Bir Konuşabilse ile bu ödülleri kazandı.

Variety'e göre Johansson, Bir Konuşabilse ve İnci Küpeli Kız filmlerindeki rolleriyle kendi kuşağının en çok yönlü oyuncuları arasında yer aldı. Johansson 2004 yılında beş film çevirdi, bunlardan üçü -gençlik soygun filmi The Perfect Score, drama Bobby Long'a Bir Aşk Şarkısı ve drama Gizemli Kadın- hem ticari hem de eleştirel anlamda başarısız oldu.John Travolta ile başrolü paylaşan Johansson, Ronald Everett Capps'in Off Magazine Street adlı romanından uyarlanan Bobby Long'a Bir Aşk Şarkısı'nda hoşnutsuz bir genci canlandırdı. Variety'den David Rooney, Johansson ve Travolta'nın performanslarının filmi kurtardığını yazdı. Johansson bu filmle Drama Dalında En İyi Kadın Oyuncu Altın Küre Ödülü'ne aday gösterildi.

Johansson, 2004 yılında gösterime giren dördüncü canlı aksiyon animasyon komedisi SüngerBob KarePantolon Filmi'nde Kral Neptün'ün kızı Prenses Mindy'yi seslendirdi. Projeyi çizgi filmlere, özellikle de Ren ve Stimpy Show'a olan sevgisi nedeniyle kabul etti. Film onun o yıl ticari açıdan en başarılı filmi oldu. Daha sonra filmin video oyunu uyarlamasında Mindy rolünü yeniden canlandırdı. Bu filmi, kendisinden çok daha genç olan patronuyla çıkınca babasının hayatını zorlaştıran genç bir kadını canlandırdığı bir komedi-dram olan Babamın Kabusu (2004) izledi. Filmle ilgili eleştiriler genellikle olumluydu ve filmi "esprili ve büyüleyici" olarak tanımlıyorlardı. Ebert, Johansson'un canlandırdığı karakterden çok etkilendi ve "sessiz büyülenmenin çekim gücünü kullanmaya devam ediyor" diye yazdı.

2005–2009: Woody Allen ile İşbirlikleri

Johansson, Dadım Aşık filminin çekimleri sırasında Columbia Üniversitesi kampüsünde, 2006

Johansson, 2005 yılında Woody Allen'ın draması Maç Sayısı'nda evli bir adamla (Jonathan Rhys Meyers tarafından canlandırılan) ilişki yaşamaya başlayan hevesli bir aktris olan Nola'yı canlandırdı. Rol için Kate Winslet'in yerine Johansson'ı getiren Allen, karakterin uyruğunu da İngiliz'den Amerikalı'ya çevirdi. Allen'ın filmlerinin hayranı olan Johansson, onunla çalışma fikrinden hoşlandı, ancak setteki ilk gününde gergin hissetti.The New York Times, Johansson ve Rhys Meyers'in performanslarından etkilenirken,San Francisco Chronicle için yazan LaSalle, Johansson'un "hayret verici" bir performansla "en başından itibaren bir güç merkezi" olduğunu belirtti. Gişede başarılı olan film, Johansson'a En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Altın Küre Ödülü adaylığı ve Chicago Film Eleştirmenleri Birliği En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü kazandırdı. Yine o yıl Johansson, Michael Bay'in bilim kurgu filmi Ada'da Ewan McGregor'la birlikte Sarah Jordan ve klonu Jordan Two Delta olarak çift rolde oynadı. Johansson, çekim programını yorucu buldu: günde 14 saat çekim yapmak zorunda kaldı ve başını vurarak kendini yaraladı. Film karışık eleştiriler aldı ve 126 milyon dolarlık bütçesine karşılık 163 milyon dolar hasılat elde etti.

Johansson'ın 2006'daki iki filmi, her ikisi de Hugh Jackman'la birlikte sahne sihirbazlarının dünyasını araştırdı. Allen onu bir gazetecilik öğrencisini canlandırdığı Scoop (2006) filminde Jackman ve kendisinin karşısında oynattı. Film dünya çapında mütevazı bir gişe başarısı elde etti, ancak eleştirmenleri kutuplaştırdı. Ebert filmi eleştirdi ama Johansson'u "her zamanki gibi sevimli" buldu ve LaSalle onun rolüne getirdiği tazeliğe dikkat çekti. Ayrıca Brian De Palma'nın Los Angeles ve Bulgaristan'da çektiği film Cehennem Çiçeği'nde da rol aldı. Johansson daha sonra De Palma'nın hayranı olduğunu ve filmde onunla çalışmak istediğini ancak rol için uygun olmadığını düşündüğünü söyledi. The Daily Telegraph'tan Anne Billson da Johansson'ın rolünü yanlış buldu. Ancak CNN, oyuncunun "dönem atmosferine oksijen gibi uyum sağladığını" söyledi.

Johansson, 2007 yılında Barselona, Barselona filminin setinde

Yine 2006 yılında Johansson, Bob Dylan'ın Modern Times albümündeki "When the Deal Goes Down..." şarkısına eşlik eden When the Deal Goes Down adlı kısa filmde rol aldı. Johansson, Christopher Nolan'ın gizemli gerilim filmi Prestij'de (2006) Jackman'ın aristokrat bir sihirbaz olan karakterinin asistanı ve sevgilisi olarak yardımcı bir rol üstlendi. Nolan, Johansson'ın "belirsizliğe" ve "korunaklı bir kaliteye" sahip olduğunu düşünüyordu. Johansson da Nolan'ın yönetmenlik yöntemlerinden etkilendi ve onunla çalışmaktan hoşlandı. Film, Los Angeles Times tarafından "yetişkinlere yönelik, kışkırtıcı bir çalışma" olarak tavsiye edildi ve film, eleştirel ve gişe başarısı elde etti. Bazı eleştirmenler onun performansına şüpheyle yaklaştı: Billson onu yine yanlış oyuncu olarak değerlendirdi ve Empire'dan Dan Jolin ise İngiliz aksanını eleştirdi.

Johansson'ın 2007'de gösterime giren tek filmi, Chris Evans ve Laura Linney ile birlikte dadılık yapan bir üniversite mezununu canlandırdığı, eleştirmenlerce beğenilmeyen komedi-drama Dadım Aşık oldu. Performansı hakkındaki yorumlar karışıktı; Variety, "[O] ilgi çekici bir kahraman yaratıyor" diye yazdı ve The New Yorker onu "malzemeye makul bir duygusal merkez vermeye çalışırken" "sadece kafası karışmış" görünmekle eleştirdi. 2008'de Johansson, Natalie Portman ve Eric Bana ile birlikte Boleyn Kızı'nda rol aldı ve bu film de karışık eleştiriler aldı. Filmin tanıtımında Johansson ve Portman, W dergisinin kapağında yer aldılar ve dergiyle halkın kendilerine yönelik tutumunu tartıştılar.Rolling Stone'dan Peter Travers, filmi "sinir bozucu bir şekilde ve sarsıntılarla ilerlediği" için eleştirdi, ancak ikilinin yapımın tek olumlu yönü olduğunu düşündü.

Woody Allen ile üçüncü işbirliği olan ve İspanya'da çekilen romantik komedi-dram Barselona, Barselona'da (2008) Johansson, Penélope Cruz'la birlikte Javier Bardem'in karakterinin aşklarından birini canlandırdı. Film, Allen'ın en kârlı filmlerinden biri oldu ve olumlu eleştiriler aldı.Variety'deki bir eleştirmen, Johansson'u diğer oyunculara kıyasla "açık ve uysal" olarak tanımladı. Ayrıca Will Eisner'ın aynı adlı gazete çizgi romanından uyarlanan Ruh (2008) filminde femme fatale Silken Floss'u canlandırdı. Film, melodramatik, orijinal olmayan ve cinsiyetçi olarak değerlendiren eleştirmenlerden kötü eleştiriler aldı. Johansson'ın 2009'daki tek rolü, topluluk komedisi draması Erkekler ne Söyler Kadınlar ne Anlar'da (2009) yoga eğitmeni Anna Marks rolüydü. Film, ılımlı eleştirilerle gösterime girdi ve gişede başarılı oldu.

2010–2013: Marvel Sinematik Evreni ve dünya çapında tanınma

Çocukluğundan beri Broadway'de görünmeyi arzulayan Johansson, Arthur Miller'ın draması Köprüden Görünüş'ün 2010'daki yeniden çevriminde ilk kez sahneye çıktı. 1950'lerde New York'taki bir İtalyan Amerikan mahallesinde geçen oyun, karısının yetim yeğeni Catherine'e (Johansson) uygunsuz bir aşk besleyen Eddie'nin (Liev Schreiber) trajik öyküsünü anlatıyor. Johansson, genç bir karakteri canlandırmakla ilgili ilk çekincelerinin ardından, bir arkadaşı tarafından rolü üstlenmeye ikna edildi.The New York Times'tan Ben Brantley, Johansson'ın "karakterinin içinde o kadar iyi eridiğini ve şöhretinin kaybolduğunu" yazdı.Variety'den David Rooney oyundan ve özellikle Johansson'dan çok etkilendi ve onu başrol oyuncusu olarak tanımladı. 2010'da Johansson, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Tony Ödülü'nü kazandı. Bazı eleştirmenler ve Broadway oyuncuları, ödül komitesinin Johansson da dahil olmak üzere ana akım Hollywood oyuncularının çalışmalarını ödüllendirme kararını eleştirdi. Buna karşılık Johansson, hayal kırıklığını anladığını ancak başarıları için çok çalıştığını söyledi.

Johansson, Jon Favreau'nun Marvel Sinematik Evreni'nin (MCU) bir parçası olan Iron Man 2 (2010) filmindeki Black Widow rolünü,Emily Blunt'ın diğer yükümlülükleri nedeniyle vazgeçmek zorunda kalmasının ardından kaptı. Rolü almadan önce, Favreau'yu rol için doğru kişi olduğuna ikna etmek için saçlarını kızıla boyadı ve role hazırlanmak için dublör ve güç eğitimi aldı. Johansson karakterin kendisinde yankı uyandırdığını ve süper kahramanın insani özelliklerine hayran olduğunu söyledi. Film, 200 milyon dolarlık bütçesine karşılık 623,9 milyon dolar kazandı ve eleştirmenlerden genel olarak olumlu yorumlar aldı, ancak eleştirmenler Johansson'ın karakterinin yazılış şeklini eleştirdiler.The Daily Telegraph'tan Tim Robey ve Matt Goldberg, Johansson'ın çekici görünmekten başka yapacak çok az şeyi olduğunu düşündüler. Johansson, 2011 yılında Matt Damon'la birlikte Düşler Bahçesi adlı aile filminde hayvan bakıcısı Kelly rolünü oynadı. Film çoğunlukla olumlu eleştiriler aldı ve Anne Billson, Johansson'ı oldukça ilginç olmayan bir karaktere derinlik kazandırdığı için övdü. Johansson, Drama dalında Gençlerin Seçimi Ödülü'ne aday gösterildi.

Johansson, 2013 San Diego Comic-Con'da

Johansson, Marvel Sinematik Evreni'nin bir diğer filmi olan Yenilmezler'deki (2012) Black Widow rolü için, eski bir öğretmeninden telefonda biraz Rusça öğrendi. Film çoğunlukla olumlu eleştiriler aldı ve birçok gişe rekoru kırarak hem Amerika Birleşik Devletleri'nde hem de dünya çapında en çok hasılat yapan üçüncü film oldu. Performansıyla iki Gençlerin Seçimi Ödülü ve üç Halkın Seçimi Ödülü'ne aday gösterildi. Aynı yıl Johansson, Alfred Hitchcock'un 1960 yapımı Sapık filminin perde arkasını anlatan Sacha Gervasi'nin Hitchcock filminde aktris Janet Leigh'i canlandırdı. Roger Ebert, Johansson'un Leigh'ye pek benzemediğini ama onun cesaretini, zekasını ve mizah anlayışını yansıttığını yazdı.

Ocak 2013'te Johansson, Rob Ashford'un yönettiği Kızgın Damdaki Kedi'nin Broadway'deki yeniden sahnelenişinde rol aldı. Mississippi Deltası'nda geçen oyun, başta oğlu Brick (Benjamin Walker) ve Maggie (Johansson) arasında olmak üzere Big Daddy'nin (Ciarán Hinds) ailesi içindeki ilişkileri inceliyor. Johansson'ın performansı karışık eleştiriler aldı. Entertainment Weekly'den Thom Geier, Johansson'un rolüne "şiddetli bir mücadele ruhu getirdiğini" yazarken,Daily News'ten Joe Dziemianowicz ise performansını "endişe verici derecede tek notalı" olarak nitelendirdi. 2013 Sundance Film Festivali, Joseph Gordon-Levitt'in ilk yönetmenlik denemesi Kalbim Sende'nin prömiyerine ev sahipliği yaptı. Bu romantik komedi-dramda, pornografi bağımlısı baş karakterin kız arkadaşını canlandırdı. Gordon-Levitt rolü, daha önce oyunculuk çalışmalarına hayranlık duyan Johansson için yazdı. Film olumlu eleştiriler aldı ve Johansson'ın performansı eleştirmenler tarafından öne çıkarıldı.USA Today'den Claudia Puig, Johansson'ın en iyi performanslarından biri olarak değerlendirdi.

2013 yılında Johansson, Spike Jonze'un Aşk filminde Samantha Morton'un yerine kendi kendini bilen bir bilgisayar işletim sistemi olan Samantha karakterini seslendirdi. Filmin prömiyeri 8. Roma Uluslararası Film Festivali'nde yapıldı ve Johansson burada En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı; ayrıca En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödülü'ne aday gösterildi. Rolün karmaşıklığı Johansson'un gözünü korkutmuştu ve rol için yaptığı kayıtları zorlayıcı ama özgürleştirici buldu. Peter Travers, Johansson'ın filmdeki sesinin "tatlı, seksi, şefkatli, manipülatif, korkutucu [ve] ödüle layık" olduğuna inanıyordu.Time'dan Richard Corliss, Johansson'un performansını "baştan çıkarıcı ve kazanan" olarak nitelendirdi ve Aşk'ı 2013'ün en iyi filmlerinden biri olarak değerlendirildi. Ayrıca performansıyla 2014 yılında 40. Saturn Ödülleri'nde En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Saturn Ödülü'nü kazandı.

Johansson, Jonathan Glazer'ın bilim kurgu filmi Derinin Altında'de (2013) İskoçya'daki erkekleri avlayan insan kılığına girmiş dünya dışı bir yaratığı canlandırdı. Michel Faber'in aynı adlı romanından uyarlanan projenin tamamlanması dokuz yıl sürdü. Rolü için minibüs kullanmayı ve İngiliz aksanıyla konuşmayı öğrendi. Johansson, filme alındıklarını bilmeyen profesyonel olmayan aktörlerle sokakta doğaçlama konuşmalar yaptı. Film genel olarak olumlu eleştiriler aldı ve özellikle Johansson'a övgüler yağdırıldı.The Huffington Post için yazan Erin Whitney, filmi Johansson'ın o ana kadarki en iyi performansı olarak değerlendirdi ve ilk tamamen çıplak olduğu rolü olduğunu belirtti. Yazar Maureen Foster ise şunları yazdı: "Johansson'ın karakterinin çok kısıtlı duygusal tepki alanından ne kadar derinlik, genişlik ve çeşitlilik çıkardığı, film ilerledikçe giderek daha da çarpıcı hale gelen oyunculuk yeteneğinin bir kanıtı." Film, Johansson'a İngiliz Bağımsız Filmlerinde En İyi Kadın Oyuncu Performansı dalında BIFA Ödülü adaylığı kazandırdı.

2014–2020: Gişe rekorları kıran filmleri ve eleştirmenlerin beğenisi

Johansson, 2014 César Ödülleri'nde

Marvel Sinematik Evreni'ndeki çalışmalarına devam eden Johansson, Black Widow rolünü Kaptan Amerika: Kış Askeri (2014) filminde tekrarladı. Filmde, S.H.I.E.L.D. içindeki bir komployu ortaya çıkarmak için Kaptan Amerika (Chris Evans) ve Falcon (Anthony Mackie) ile güçlerini birleştirirken, Kış Askeri olarak bilinen gizemli bir suikastçıyla yüzleşiyor. Johansson ve Evans birlikte oynadıkları birkaç sahne için kendi diyaloglarını yazdılar. Johansson, karakterinin fiziksel çekiciliğini değil, kadınsı cazibesini kullanarak işini yapma şeklinden etkilendi. Film eleştirel ve ticari bir başarı elde ederek dünya çapında 714 milyon doların üzerinde hasılat elde etti. Eleştirmen Odie Henderson, "özellikle Johansson'da mükemmel bir duygusal steno olduğunu" söyledi. Bu rol ona En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Saturn Ödülü adaylığı kazandırdı.

Johansson, Chef (2014) filminde Robert Downey Jr., Sofía Vergara ve yönetmen Jon Favreau ile birlikte yardımcı bir rol oynadı. Film gişede 45 milyon doların üzerinde hasılat elde etti ve eleştirmenler tarafından iyi karşılandı. Chicago Sun-Times yazarı Richard Roeper filmi "ilginç yardımcı karakterlerle dolu, komik, ilginç ve anlayışlı" buldu.Luc Besson'un bilim kurgu aksiyon filmi Lucy'de (2014) Johansson, kan dolaşımına nootropik bir ilaç karıştığında psikokinetik yetenekler kazanan baş karakteri canlandırdı. Besson rolü birkaç aktrisle tartıştı ve Johansson'u senaryoya verdiği güçlü tepki ve disiplinine dayanarak seçti. Eleştirmenler genel olarak filmin temalarını, görsellerini ve Johansson'ın performansını övdü; bazıları ise olay örgüsünü saçma buldu.IGN'den Jim Vejvoda filmin başarısını Johansson'un oyunculuğuna ve Besson'un tarzına bağladı. Film, 40 milyon dolarlık bütçeyle 458 milyon dolar hasılat elde ederek (2014'ün en çok hasılat yapan 18. filmi) oldu.

Johansson, 2015 ve 2016'da Marvel filmleri Yenilmezler: Ultron Çağı ve Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı'nda tekrardan Black Widow'u canlandırdı. İlk filmin çekimleri sırasında, hamileliğini gizlemek için yakın çekimler, gizleyici kostümler, dublörler ve görsel efektlerin bir karışımı kullanıldı. Her iki film de 1,1 milyar dolardan fazla hasılat elde ederek tüm zamanların en çok hasılat yapan filmleri arasında yer aldı.Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı filmiyle Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödülü'nde Aksiyon Filminde En İyi Kadın Oyuncu dalında ikinci, Saturn Ödülü'nde ise En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında dördüncü adaylığını kazandı. 2016'nın başlarında Johansson, Coen kardeşlerin klasik Hollywood sinemasında çalışan bir "iş bitiricinin" İncil'den bir destanın çekimleri sırasında ortadan kaybolan bir oyuncuya ne olduğunu bulmaya çalışmasını konu alan ve büyük beğeni toplayan komedi filmi Hail, Caesar!'da rol almıştı; Johansson, filmi yapım aşamasındayken hamile kalan bir aktrisi canlandırıyor. Ayrıca Jon Favreau'nun Disney'in Orman Çocuğu'nun canlı aksiyon uyarlamasında Kaa'yı ve animasyon müzikal komedi filmi Şarkını Söyle'de (her ikisi de 2016) Ash'i seslendirdi. O yıl ayrıca Lewis Carroll'ın çocuk romanı Alice Harikalar Diyarında'nın sesli kitabını seslendirdi.

Johansson, Kabuktaki Hayalet'in 2017'deki galasında

Johansson, Rupert Sanders'ın Kabuktaki Hayalet serisinin 2017 yapımı film uyarlamasında Motoko Kusanagi'yi canlandırdı. Film; görsel tarzı, oyunculuğu ve sinematografisiyle övgü topladı, ancak oyuncu kadrosunu, özellikle de Johansson'un Japon bir kadının anılarını taşıyan bir cyborg olan karakterini beyazlattığı için tartışma konusu oldu. Tepkilere yanıt veren aktris, asla beyaz olmayan bir karakteri oynamayacağını, ancak kadın liderliğindeki bir seride rol almak için nadir bir fırsatı değerlendirmek istediğini belirtti.Kabuktaki Hayalet, 110 milyon dolarlık yapım bütçesine karşılık dünya çapında 169,8 milyon dolar hasılat elde etti. Mart 2017'de Johansson, Saturday Night Live'a beşinci kez ev sahipliği yaparak NBC skeç komedisinin prestijli Beş Zamanlılar Kulübü'ne giren 17. kişi ve dördüncü kadın oldu. Johansson'ın 2017'deki bir sonraki filmi, Kate McKinnon, Jillian Bell, Ilana Glazer ve Zoë Kravitz'le birlikte, bir erkek striptizcinin ölmesinin ardından bekarlığa veda partisi kötü giden beş arkadaştan biri olan Jess Thayer'ı canlandırdığı komedi filmi Rough Night oldu. Film, eleştirmenlerden karışık tepkiler aldı ve gişede orta düzeyde bir getiri elde etti. Johansson, 2018'de Wes Anderson'ın Mart ayında gösterime giren stop-motion animasyon filmi Köpek Adası'nda gösteri köpeği Nutmeg'i seslendirdi. Marvel Sinematik Evreni'ndeki Black Widow rolünü Avengers: Sonsuzluk Savaşı filminde tekrarladı. Johansson, masaj salonu ve fuhuş işleten transseksüel bir adam olan Dante "Tex" Gill'i canlandıracağı biyografik bir film olan Rub & Tug'da rol alacaktı. Transseksüel bir erkeği canlandırmak üzere cisgender bir kadının seçilmesine yönelik tepkiler üzerine projeden çekildi.

Johansson, 2019'un en çok hasılat yapan filmi Avengers: Endgame'de Black Widow rolünü tekrarladı. Daha sonra Noah Baumbach'ın Netflix filmi Marriage Story'de rol aldı ve Adam Driver ile boşanma davası açan kavgacı bir çifti canlandırdı. Johansson, o sırada kendi boşanma davasının ortasında olduğu için karakteriyle bir bağ kurdu.The Guardian'dan Peter Bradshaw onun bu filmdeki "zekice dokulu" performansını övdü. Ayrıca Taika Waititi'nin hiciv filmi Tavşan Jojo'te Nazi Almanyası'nda Yahudi bir kızı barındıran genç bir çocuğun annesinin yardımcı rolünü üstlendi. Waititi bu karakteri kendi annesinden esinlenerek yarattı ve Johansson'a komedi için nadir bir fırsat sundu. Film kutuplaşmış eleştiriler aldı, ancak Stephanie Zacharek onu "filmin parlak ruhu" olarak nitelendirdi. Johansson, Marriage Story ve Tavşan Jojo filmlerindeki performanslarıyla sırasıyla En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dallarında olmak üzere ilk iki Akademi Ödülü adaylığını elde ederek aynı yıl iki Oscar'a aday gösterilen on ikinci oyuncu oldu. Ayrıca bu filmlerle iki BAFTA adaylığı ve ilkiyle de bir Altın Küre adaylığı elde etti.

2021–günümüz: Black Widow ve davası

Johansson, bir yıllık ekran arasının ardından, 2021'de kendi solo prequel filminde Black Widow rolünü yeniden canlandırdı ve aynı zamanda baş yapımcı olarak görev aldı. Florence Pugh'un da rol aldığı film, Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı'ndaki olaylardan sonra geçiyor ve Johansson'ın karakteri geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalıyor. Johansson, bu rolü oynadıktan sonra işinin tamamlandığını hissetti. Bunu, karakterinin zor zamanlarla yüzleşirken kendi başına kalabilme ve kendisi için seçimler yapabilme yeteneğini göstermek için bir fırsat olarak gördü ve kırılganlığının onu diğer Yenilmezler'den ayırdığını belirtti. Eleştirmenler filmle ilgili değerlendirmelerinde genel olarak olumlu bir tavır sergilerken, Johansson ve Pugh'un performanslarından övgüyle söz ettiler.The Hollywood Reporter'dan David Rooney filmin Johansson için "mükemmel bir araç" olduğunu düşünürken,Deadline Hollywood'dan Pete Hammond da Johansson'ın "rolünde yine harika bir varlık gösterdiğini, film boyunca uzman aksiyon ve oyunculuk becerileri sergilediğini" belirtti. Johansson, bu filmle 47. Halkın Seçimi Ödülleri'nde 2021'in Kadın Film Yıldızı ödülünü kazandı. Ayrıca o yıl, devam filmi Şarkını Söyle 2'de Ash rolünü seslendirdi.

Johansson ve Wes Anderson, 2023 Cannes Film Festivali'nde Asteroit Şehir filminin galasında

Temmuz 2021'de Johansson, Black Widow'un yayın hizmeti 'ta aynı anda yayınlanmasının, sözleşmesinde yer alan ve filmin özel olarak sinemada gösterilmesini öngören bir maddeyi ihlal ettiğini iddia ederek Disney aleyhine dava açtı. Disney+'da gösterime girmesinin, gişe kârlarından hakkı olan ek primi almaktan muaf tuttuğunu iddia etti. Buna karşılık Disney, Johansson'un açtığı davanın COVID-19 pandemisinin "korkunç ve uzun süreli" etkilerine kayıtsız kalındığını gösterdiğini söyledi. Şirket ayrıca Johansson'un film için zaten 20 milyon dolar aldığını ve Disney+ Premier Access sürümünün kendisine sadece ek tazminat kazandıracağını belirtti.Hollywood Reporter, Disney'in tepkisini "agresif" olarak nitelendirdi. Creative Artists Agency eş başkanı Bryan Lourd, şirketin Johansson'ı pandeminin etkilerine karşı duyarsız olarak göstermesinin "karakterine doğrudan bir saldırı" olduğunu düşündü. Lourd ayrıca, şirketin kamuoyuna yaptığı açıklamada Johansson'un maaşına yer vermesinin "bir sanatçı ve iş kadını olarak başarısını silah olarak kullanma" girişimi olduğunu belirtti. Eylül ayında her iki taraf da anlaşmazlıklarını çözdüklerini açıkladı; anlaşmanın şartları açıklanmadı.Variety, daha sonra Johansson'un 40 milyon doların üzerinde bir ödeme aldığını ve Johansson ile Disney'in başka projelerde işbirliği yapmaya devam edeceğini bildirdi.

Müzik kariyeri

Johansson, 2016 Toronto Uluslararası Film Festivali'nde Şarkını Söyle filminin galasına katıldı

2006 yılında Johansson, Hollywood aktörleri tarafından kaydedilen şarkılardan oluşan ve kâr amacı gütmeyen bir koleksiyon olan Unexpected Dreams - Songs from the Stars için "Summertime" adlı parçayı seslendirdi. Nisan 2007'de Indio, Kaliforniya'daki Coachella yeniden birleşme gösterisinde Jesus and Mary Chain ile birlikte sahne aldı. Ertesi yıl Johansson, Justin Timberlake'in "What Goes Around... Comes Around" klibinde başrol oyuncusu olarak yer aldı ve bu klip, MTV Video Müzik Ödülleri Yılın Video Klibi'ne aday gösterildi.

Mayıs 2008'de Johansson, bir orijinal şarkı ve Tom Waits şarkılarının on cover versiyonundan oluşan ve David Bowie ile Yeah Yeah Yeahs ve Celebration üyelerinin de yer aldığı ilk albümü Anywhere I Lay My Head'i yayınladı. Albümle ilgili yorumlar karışıktı.Spin, Johansson'un şarkıcılığından özellikle etkilenmedi. Bazı eleştirmenler albümü "şaşırtıcı derecede çekici", "cesurca eksantrik bir seçim" ve "hayaletimsi büyüsü" olan "parlak bir albüm" olarak değerlendirdi.NME, albümü "2008'in en iyi 23. albümü" olarak adlandırdı ve Billboard 200'de 126 numaraya kadar yükseldi. Johansson, Waits'i dinlemeye 11-12 yaşlarındayken başladı ve onun için "Melodileri çok güzel, sesi çok farklı ve Tom Waits şarkılarını yapmak için kendi yolum vardı" dedi.

Eylül 2009'da Johansson ve şarkıcı-söz yazarı Pete Yorn, Serge Gainsbourg'un Brigitte Bardot ile yaptığı düetlerden esinlenen Break Up adlı ortak bir albüm yayınladı. Albüm, ABD'de 41 numaraya ulaştı. 2010 yılında Steel Train, kendi adlarını taşıyan albümlerinden şarkılar söyleyen favori kadın sanatçılarının yer aldığı Terrible Thrills Vol. 1'i yayınladı. Johansson albümde "Bullet" şarkısını seslendiren ilk sanatçı oldu. Johansson, Wretches & Jabberers (2010) belgesel filminin 2011 soundtrack'i için "One Whole Hour" şarkısını seslendirdi. 2012 yılında Chasing Ice (2012) adlı iklim belgeselinin bitiş jeneriği için "Before My Time" adlı J. Ralph parçasını seslendirdi.

Şubat 2015'te Johansson, HAIM'den Este Haim, Holly Miranda, Kendra Morris ve Julia Haltigan ile birlikte Singles adlı bir grup kurdu. Grubun ilk single'ının adı "Candy" idi. Johansson'a Los Angeles merkezli rock grubu the Singles'ın solisti tarafından grubun adını kullanmayı bırakması için ihtarname çekildi. 2016'da Orman Çocuğu soundtrack'i için "Trust in Me" ve Sing: Original Motion Picture Soundtrack için "Set It All Free" ve "I Don't Wanna" şarkılarını seslendirdi. Johansson, 2018'de Pete Yorn ile 1 Haziran'da yayınlanan Apart adlı EP için tekrar işbirliği yaptı.

Kamu imajı

Johansson, 2016'da Afganistan'daki ABD askerleriyle buluştu

Bazı medya mensupları ve hayranları, Johansson'a "ScarJo" diyor ve Johansson bunu tembel, küstah ve aşağılayıcı buluyor. "Günlük hayatının ayrıntılarını sürekli paylaşmaya gerek görmediğini" söyleyen Johansson'ın sosyal medya profili bulunmuyor.

Johansson, medya tarafından bir seks sembolü olarak tanımlanıyor.Sydney Morning Herald onu "erkek fantezisinin vücut bulmuş hali" olarak tanımlıyor.Maç Sayısı filminin çekimleri sırasında yönetmen Woody Allen, Johansson'ın çekiciliğine dikkat çekerek onu "güzel" ve "cinsel açıdan büyüleyici" olarak nitelendirdi. 2014 yılında The New Yorker film eleştirmeni Anthony Lane, "açıkça ve kârlı bir şekilde, küstahlığının ve son santimine kadar ününün hatlarına ne kadar katkıda bulunduğunun farkında olduğunu" yazdı. Johansson cinselleştirilmekten duyduğu hoşnutsuzluğu dile getirdi ve kişinin cazibesiyle meşgul olmasının kalıcı olmadığını savundu.Ejderha Dövmeli Kız (2011) filmindeki Lisbeth Salander rolünü kaybetti çünkü filmin yönetmeni David Fincher onu rol için "fazla seksi" buldu.

Johansson, çeşitli güzellik listelerinde üst sıralarda yer almaktadır. Maxim onu 2006'dan 2014'e kadar Hot 100 listesine dahil etti.Esquire tarafından 2006 ve 2013 yıllarında olmak üzere iki kez "Yaşayan En Seksi Kadın" seçildi ve Playboy (2007),Men's Health (2011) ve FHM (2005'ten beri) tarafından benzer listelere dahil edildi. 2010'da GQ tarafından Yılın Bebeği seçildi. Madame Tussauds New York müzesi, 2015 yılında onun bir balmumu heykelini sergiledi.

Johansson 2016 yılında Adana, İncirlik Hava Üssü'nde düzenlenen USO Tatil Turu'na katıldı

Johansson, Haziran 2004'te Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi'ne katılmaya davet edildi. 2006 yılında Forbes'un Celebrity 100 listesinde yer aldı ve 2014, 2015, 2018 ve 2019 yıllarında tekrarladı. Mayıs 2012'de Hollywood Walk of Fame'de bir yıldız aldı. 2021 yılında, Time'ın her yıl yayınladığı dünyanın en etkili 100 kişisi listesi olan Time 100'de yer aldı. Johansson, 2014-2016 yılları arasında 17 milyon dolar, 35,5 milyon dolar ve 25 milyon dolarlık kazançlarıyla, Forbes'un yıllık dünyanın en çok kazanan aktrisleri listesinde yer aldı. Daha sonra 2018 ve 2019 yıllarında sırasıyla 40,5 milyon dolar ve 56 milyon dolar kazançla listenin başında yer aldı. Toplam 1,2 milyar dolarla 2016'nın en çok kazanan aktörü oldu. Sonuç olarak, IndieWire onu riskli roller üstlendiği için takdir etti. Eylül 2019 itibarıyla, filmleri Kuzey Amerika'da 5,2 milyar doların üzerinde ve dünya çapında 14,3 milyar doların üzerinde hasılat elde ederek Johansson'u hem yurt içinde hem de dünya çapında tüm zamanların en yüksek hasılat elde eden üçüncü gişe yıldızı ve Kuzey Amerika'da tüm zamanların en yüksek hasılat elde eden oyuncusu yaptı.

Johansson, Calvin Klein, , L'Oréal ve Louis Vuitton reklam kampanyalarında yer aldı ve 2009'dan beri İspanyol markası Mango'yu temsil ediyor. reklamlarında yer alarak bir şampanya üreticisini temsil eden ilk Hollywood ünlüsü oldu. Ocak 2014'te, evde karbonatlama ürünleri üreten İsrailli SodaStream şirketi Johansson'u ilk küresel marka elçisi olarak işe aldı ve bu ilişki 2 Şubat 2014'te Super Bowl XLVIII sırasında bir televizyon reklamı ile başladı. SodaStream, o dönemde Batı Şeria'da İsrail işgali altındaki topraklarda bir fabrika işlettiği için bu durum bazı tartışmalara yol açtı.

Kişisel hayatı

Johansson ve Colin Jost, 2023 Cannes Film Festivali'nde

Johansson, Profesyonel Çocuk Okulu'na giderken, 2001-2002 yılları arasında sınıf arkadaşı Jack Antonoff ile çıktı.Black Dahlia'daki rol arkadaşı Josh Hartnett ile 2006 yılının sonuna kadar yaklaşık iki yıl birlikte oldu. Hartnett'e göre, yoğun programları onları ayrı tuttuğu için ayrıldılar. Johansson, 2007 yılında Kanadalı aktör Ryan Reynolds ile çıkmaya başladı. Mayıs 2008'de nişanlandılar, Eylül 2008'de Vancouver Adası'nda evlendiler, Aralık 2010'da ayrıldılar ve Temmuz 2011'de boşandılar.

Johansson, Kasım 2012'de bir reklam ajansının sahibi olan Fransız Romain Dauriac ile çıkmaya başladı. Bir sonraki Eylül ayında nişanlandılar. Çift zamanlarını New York ve Paris arasında paylaştırdı. Johansson, 2014 yılında kızlarını dünyaya getirdi. Johansson ve Dauriac, Ekim ayında Philipsburg, Montana'da evlendi. 2016 yılının ortalarında ayrıldılar ve Eylül 2017'de boşandılar.

Johansson, Mayıs 2017'de Saturday Night Live başyazarı ve Weekend Update sunucusu ile çıkmaya başladı. Mayıs 2019'da ikisi nişanlandı. Ekim 2020'de New York'taki evlerinde evlendiler. Ağustos 2021'de oğullarını dünyaya getirdi. Johansson, New York ve Los Angeles'ta yaşamaktadır.

Eylül 2011'de Johansson'ın cep telefonundan hacklenen çıplak fotoğrafları internete sızdırıldı. Fotoğrafların olaydan üç yıl önce o zamanki kocası Ryan Reynolds'a gönderildiğini söyledi. 2014 yılında Johansson, Grégoire Delacourt'un The First Thing We Look At adlı romanındaki ilişkileriyle ilgili iftiralar nedeniyle Fransız yayıncı JC Lattès'e karşı açtığı davayı kazandı. 68.000 dolarlık tazminat davasında, kendisine 3.400 dolar verildi.

Johansson medyayı, kadınlar arasında sağlıksız diyetlere ve yeme bozukluklarına neden olan bir imajı teşvik ettiği için eleştirdi.The Huffington Post için yazdığı bir makalede, insanları sağlıklı bir vücuda sahip olmaya teşvik etti.Vanity Fair dergisinin Mart 2006 kapağı için aktris Keira Knightley ve tamamen giyinik moda tasarımcısı Tom Ford ile birlikte çıplak poz verdi. Bazıları, kadınların cinselliklerini erkeklerden daha sık sergilemek zorunda kaldıklarını gösterdiğine inandığı için fotoğraf tartışmalara yol açtı.

Hayırseverlik

Johansson, aralarında Aid Still Required, Cancer Research UK, Stand Up To Cancer, göğüs kanserine karşı çalışan Too Many Women ve ihtiyacı olan insanlara yiyecek sağlayan USA Harvest'ın da bulunduğu çeşitli hayır kuruluşlarını destekledi. 2005 yılında Johansson, yardım ve kalkınma ajansı Oxfam'ın küresel elçisi oldu. 2007 yılında U2'nun solisti Bono tarafından organize edilen yoksulluk karşıtı ONE kampanyasında yer aldı.

Ocak 2014'te Johansson, ana fabrikası Batı Şeria'daki bir İsrail yerleşimi olan Mishor Adumim'de bulunan SodaStream'i desteklemesine yönelik eleştirilerin ardından Oxfam'daki görevinden istifa etti; Oxfam bu tür İsrail yerleşimleriyle yapılan tüm ticarete karşı çıkmaktadır. Oxfam, yoksullukla mücadele için fon toplanmasına yaptığı katkılardan dolayı kendisine müteşekkir olduğunu belirtti. Johansson, Avengers'daki rol arkadaşlarıyla birlikte Maria Kasırgası mağdurları için 500.000 dolar bağış topladı.

2018 yılında, kadınları taciz ve ayrımcılıktan korumak amacıyla Time's Up girişimini kurmak için Hollywood'daki 300 kadınla işbirliği yaptı. Johansson, Ocak 2018'de Los Angeles'ta düzenlenen Kadın Yürüyüşü'ne katıldı ve burada güç istismarı gibi konularda konuşarak kendi deneyimlerini paylaştı. Geçmişte kızı Dylan Farrow'un suçlaması üzerine Woody Allen'la çalışmayı savunan aktör James Franco'yu cinsel taciz iddialarıyla suçladığı için tepki aldı. Geçmişte kızı Dylan Farrow'un suçlaması üzerine Woody Allen'la çalışmayı savunan aktör James Franco'yu cinsel taciz iddialarıyla suçladığı için tepki aldı.

Johansson, David Lynch Vakfı'nın gazilerin Transandantal Meditasyon öğrenmelerine yardımcı olan bir bölümü olan Operation Warrior Wellness'a destek verdi. Büyük amcası Phillip Schlamberg, İkinci Dünya Savaşı sırasında öldürülen son Amerikalı pilottu. Daha sonra Operation Warrior Wellness'ın kurucu ortağı olacak olan Jerry Yellin ile birlikte bir bombalama görevine gitmişti.

Siyasi görüşleri

Johansson, 2017 Kadın Yürüyüşü'nde

Johansson, 2008 yılına kadar herhangi bir partiye üye olmadı ve 2004 Amerika Birleşik Devletleri başkanlık seçimlerinde Demokrat aday John Kerry için kampanya yürüttü. 2004 yılında George W. Bush yeniden seçildiğinde Johansson, hayal kırıklığına uğradığını söyledi.

Ocak 2008'de, Demokrat aday Barack Obama için yürüttüğü kampanya kapsamında Iowa'da genç seçmenleri hedef alan gösteriler, Cornell College'da bir gösteri ve 2008 Süper Salı gününde Northfield, Minnesota'daki Carleton College'da bir konuşma yaptı. Johansson, rapçi Will.i.am'in Jesse Dylan tarafından yönetilen "Yes We Can" (2008) adlı şarkısının klibinde yer aldı; şarkı Obama'nın 2008 New Hampshire ön seçimlerinden sonra yaptığı konuşmadan esinlenerek yazılmıştı. Şubat 2012'de Johansson ve Anna Wintour, geliri Obama'nın yeniden seçilme kampanyasına aktarılmak üzere giysi ve aksesuarlardan oluşan bir moda lansmanına ev sahipliği yaptı. Eylül 2012'de Demokratik Ulusal Kongre'de seçmenlere hitap ederek Obama'nın yeniden seçilmesi ve genç seçmenlerin daha fazla katılım göstermesi çağrısında bulundu. Kadınları Obama'ya oy vermeye teşvik etti ve Mitt Romney'i Planlı Ebeveynliğe karşı olduğu için kınadı.

Johansson, Manhattan Borough Başkanı Scott Stringer'ın 2013'teki New York Şehir Komptrolörlüğü adaylığını bir dizi bağış kampanyasına ev sahipliği yaparak açıkça destekledi. Johansson, Hillary Clinton'ı desteklediği 2016 başkanlık seçimlerinde insanları oy kullanmaya teşvik etmek için Marvel Sinematik Evreni'ndeki rol arkadaşı Robert Downey Jr. ve Joss Whedon ile birlikte bir reklam filminde rol aldı. 2017 yılında Washington'daki Kadınlar Yürüyüşü'nde yaptığı konuşmada Donald Trump'ın başkanlığına değindi ve kadın hakları için çalışması ve Planlı Ebeveynlik için federal fonları geri çekmeyi durdurması halinde başkanı destekleyeceğini belirtti. 2020 Demokrat başkanlık ön seçimleri sırasında Johansson, Elizabeth Warren'ı "düşünceli ve ilerici ama gerçekçi" olarak nitelendirerek destekledi. Aralık 2020'de, Mısırlı bir sivil haklar örgütü olan Mısır Kişisel Haklar İnisiyatifi'nin üç üyesi, Johansson'un gözaltı koşullarını anlatması ve üçlünün serbest bırakılmasını talep etmesinin ardından Mısır'daki hapishaneden serbest bırakıldı.

Filmografi

Film

Yıl	Ad	Rol	Notlar
1994	North	Laura Nelson
1995	Just Cause	Kate Armstrong
1996	If Lucy Fell	Emily
	Manny & Lo	Amanda
1997	Fall	Little girl
	Home Alone 3	Molly Pruitt
1998	The Horse Whisperer	Grace MacLean
1999	My Brother the Pig	Kathy Caldwell
2001	The Man Who Wasn't There	Rachael "Birdy" Abundas
	Ghost World	Rebecca
	American Rhapsody, An	Zsuzsi/Suzanne Sandor
2002	Eight Legged Freaks	Ashley Parker
2003	Lost in Translation	Charlotte
	Girl with a Pearl Earring	Griet
2004	Perfect Score, The	Francesca Curtis
	Love Song for Bobby Long, A	Pursy Will
	Good Woman, A	Meg Windermere
	SpongeBob SquarePants Movie, The	Mindy (seslendirme)
		Alex Foreman
2005	Match Point	Nola Rice
	The Island	Jordan Two Delta/Sarah Jordan
2006	Scoop	Sondra Pransky
	Black Dahlia, The	Katherine "Kay" Lake
	Prestige, TheThe Prestige	Olivia Wenscombe
2007	The Nanny Diaries	Annie Braddock
2008	Other Boleyn Girl, TheThe Other Boleyn Girl	Mary Boleyn
	Vicky Cristina Barcelona	Cristina
	Spirit, The	Silken Floss
2009	He's Just Not That Into You	Anna Marks
2010	Iron Man 2	Natasha Romanoff/Black Widow
2011	We Bought a Zoo	Kelly Foster
2012	The Avengers	Natasha Romanoff/Black Widow
	Hitchcock	Janet Leigh
2013	Don Jon	Barbara Sugarman
	Derinin Altında	Laura
	Aşk (Her)	Samantha (seslendirme)
2014	Captain America: The Winter Soldier	Natasha Romanoff/Black Widow
	Chef	Molly
	Lucy	Lucy
2015	Yenilmezler: Ultron Çağı	Natasha Romanoff/Black Widow
2016	Hail, Caesar!	DeeAnna Moran
	Orman Çocuğu	Kaa (seslendirme)
	Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı	Natasha Romanoff/Black Widow
	Şarkını Söyle	Ash (seslendirme)
2017	Kabuktaki Hayalet	Major Mira Killian / Motoko Kusanagi
	Kızlar Gecesi	Jessica "Jess" Thayer
2018	Köpek Adası	Nutmeg (seslendirme)
	Avengers: Sonsuzluk Savaşı	Natasha Romanoff / Black Widow
2019	Captain Marvel		Adı geçmiyor; Cameo
	Avengers: Endgame
	Jojo Rabbit	Rosie Betzler
	Marriage Story	Nicole
2021	Black Widow	Natasha Romanoff / Black Widow
2023	Asteroid City	Midge Campbell
2024	Beni Ay'a Uçur	Kelly Jones
2024	Jurassic World 4

Televizyon

Yıl	Ad	Rol	Notlar
1995	Client, The	Jenna Halliwell	Bölüm: "Pilot"
2001	Anatomy of a Scene	Kendisi	Bölüm: "Girl with the Pearl Earring"
2004	Entourage	Kendisi	Bölüm: "New York"
2005-08	Robot Chicken	Çeşitli seslendirmeler	6 bölüm
2006-18	Saturday Night Live	Çeşitli roller	5 bölüm
2014	HitRecord on TV	Olivia	Bölüm: "Re: Games"
2015	Assassin Banana	Pink Lady (seslendirme)	2 bölüm

Tiyatro

Yıl	Ad	Rol	Mekan
2010	A View from the Bridge	Catherine	Cort Theatre
2012	Cat on a Hot Tin Roof	Margaret	Richard Rodgers Theatre

Diskografi

Stüdyo albümleri

• Anywhere I Lay My Head (2008)
• Break Up (2009)

EP'leri

• Rhapsody Originals (2008)
• Live Session (2008)
• Live at KCRW.com (2009)
• Apart (2018)

Kaynakça

1. ^ Variety (9 Mayıs 2023). . Etkinlik zamanı: 0:05. 12 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024 – YouTube vasıtasıyla. 
2. ^ . British Film Institute. 17 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2018. 
3. ^ (İspanyolca). EITB. 28 Mart 2017. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
4. ^ . Finding Your Roots. PBS. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2017. 
5. ^ . The Irish Times. 27 Nisan 2012. 27 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013. 
6. ^ ^{a b} Fischer, Paul (2008). . Female.com. 7 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2019. 
7. ^ Whitington, Paul (2 Nisan 2017). . Irish Independent. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018.  Kaplan, Karen (9 Eylül 2014). . Los Angeles Times. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018.  Stone, Natalie (27 Ekim 2017). . People. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018.  Hoggard, Liz (15 Ekim 2006). . The Independent. 7 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017.  . Belsat TV. 18 Nisan 2012. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
8. ^ Heller, Corinne (19 Kasım 2014). . E! News. 19 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
9. ^ Rehlin, Gunnar (4 Mart 2016). . Scandinavian Traveler. 3 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2017. 
10. ^ Quinn, Ben (26 Nisan 2008). . The Guardian. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2017. 
11. ^ Schleier, Curt (3 Kasım 2017). . J. 15 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021. 
12. ^ . The Villager. 78 (3). 18 Haziran 2008. 8 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2009. 
13. ^ ^{a b} . The Belfast Telegraph. 27 Nisan 2010. 30 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2010. 
14. ^ Weiss, Anthony (7 Nisan 2006). . The Forward. 18 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
15. ^ . Biography.com (A&E Networks). 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
16. ^ ^{a b} Ryzik, Melena (17 Eylül 2007). . The Sydney Morning Herald. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
17. ^ . The Independent. 13 Mayıs 2005. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. [my childhood] was filled with things that I loved to do, and also very normal things: I lived in New York, I have a family life and went to a regular school. 
18. ^ . People. 7 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
19. ^ Thomson, David (2010). . Little, Brown Book Group. s. 1017. ISBN . 29 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017. 
20. ^ Shulgasser, Barbara (9 Ağustos 1996). . San Francisco Chronicle. 13 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009. 
21. ^ Lasalle, Mick (9 Ağustos 1996). . San Francisco Chronicle. 25 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009. 
22. ^ . The Daily Telegraph. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2017. 
23. ^ ^{a b} . Variety. 5 Ekim 2016. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
24. ^ McCarthy, Todd (4 Mayıs 1998). . Variety. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
25. ^ . Chicago Sun-Times. 19 Ocak 1999. 9 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2010. 
26. ^ Jones, Chris (7 Ekim 2013). . Esquire. 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
27. ^ . Turner Classic Movies. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2017. 
28. ^ Barna, Daniel; Bell, Gabriel (14 Kasım 2016). . Refinery29. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
29. ^ Hoffman, Jordan (18 Mayıs 2017). . Vanity Fair. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
30. ^ Adams, Jacob (4 Ağustos 2011). . PopMatters. 20 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
31. ^ Baumgarten, Marjorie (24 Ağustos 2001). . Austin Chronicle. 5 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2009. 
32. ^ . Toronto Film Critics Association. 29 Mayıs 2014. 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
33. ^ Ebert, Roger (17 Temmuz 2002). . Chicago Sun-Times (İngilizce). 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
34. ^ Larry Z. Leslie (2011). . ABC-CLIO. s. 128. ISBN . 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
35. ^ . Utusan Malaysia. 9 Haziran 2003. 17 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2010. 
36. ^ Stern, Marlow (12 Eylül 2013). . The Daily Beast. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
37. ^ Hirschberg, Lynn (31 Ağustos 2003). . The New York Times. 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
38. ^ . Box Office Mojo. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
39. ^ . Rotten Tomatoes. 19 Eylül 2003. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
40. ^ Ebert, Roger (12 Eylül 2003). . Chicago Sun-Times. 4 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
41. ^ Schwarzbaum, Lisa (10 Eylül 2003). . Entertainment Weekly. 27 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
42. ^ Mitchell, Elvis (12 Eylül 2003). . The New York Times. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
43. ^ Davies, Hugh (20 Ocak 2004). . The Daily Telegraph. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
44. ^ Hohenadel, Kristin (14 Aralık 2003). . Los Angeles Times. 22 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
45. ^ . Box Office Mojo (İngilizce). 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
46. ^ Lane, Anthony (22 Aralık 2003). . The New Yorker. 18 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
47. ^ Gleiberman, Owen (3 Aralık 2003). . Entertainment Weekly. 25 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
48. ^ . British Academy of Film and Television Arts. 11 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
49. ^ ^{a b} . Box Office Mojo. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2019. 
50. ^ Rooney, David (7 Eylül 2004). . Variety. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
51. ^ Kirschling, Gregory (9 Nisan 2004). . Entertainment Weekly. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
52. ^ . 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2019. 
53. ^ . Rotten Tomatoes. 14 Ocak 2005. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
54. ^ Ebert, Roger (13 Ocak 2005). . Chicago Sun-Times. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017 – RogerEbert.com vasıtasıyla. 
55. ^ Garfield, Simon (8 Ağustos 2004). . The Observer. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017. 
56. ^ . IndieLondon. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017. 
57. ^ Scott, A. O. (28 Aralık 2005). "Match Point (2005)". The New York Times. 18 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2009. 
58. ^ LaSalle, Mick (6 Ocak 2006). . San Francisco Chronicle. 17 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017. 
59. ^ . Box Office Mojo. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2017. 
60. ^ . The New York Times. 24 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 
61. ^ . The Daily Telegraph. 8 Temmuz 2005. 5 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
62. ^ . Rotten Tomatoes. 4 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009.  . Box Office Mojo. 23 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2009. 
63. ^ . Box Office Mojo. 27 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2009. 
64. ^ . Rotten Tomatoes. 28 Temmuz 2006. 15 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2009. 
65. ^ Ebert, Roger. . Chicago Sun-Times. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017 – RogerEbert.com vasıtasıyla. 
66. ^ Billson, Anne (19 Kasım 2013). . The Daily Telegraph. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017. 
67. ^ Gleiberman, Owen (15 Eylül 2006). . CNN. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017. 
68. ^ . Sony. 31 Ağustos 2006. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022. 
69. ^ Jacobs, A.J. (31 Ekim 2006). . Esquire. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
70. ^ Carle, Chris (12 Ekim 2006). . IGN. 3 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009. 
71. ^ Fischer, Paul (26 Temmuz 2006). . Dark Horizons. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014. 
72. ^ . Rotten Tomatoes. 14 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009.  . Box Office Mojo. 21 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009. 
73. ^ Turan, Kenneth (20 Ekim 2006). . Los Angeles Times. 5 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017. 
74. ^ Jolin, Dan. . Empire. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017. 
75. ^ Loewenstein, Lael (17 Ağustos 2007). . Variety. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009. 
76. ^ Denby, David (3 Eylül 2007). . The New Yorker. 23 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009. 
77. ^ . Metacritic. 24 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009. 
78. ^ . Rotten Tomatoes. 27 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009. 
79. ^ . People. 12 Şubat 2008. 8 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
80. ^ Travers, Peter (20 Mart 2008). . Rolling Stone. 4 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009. 
81. ^ Stinson, Jeffrey (22 Ağustos 2007). . USA Today. 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2007. 
82. ^ . Box Office Mojo. 24 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009. 
83. ^ . Metacritic. 27 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2009. 
84. ^ McCarthy, Todd (19 Mayıs 2008). . Variety. 30 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009. 
85. ^ . Rotten Tomatoes. 25 Aralık 2008. 21 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009. 
86. ^ . Box Office Mojo. 9 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009. 
87. ^ . Rotten Tomatoes. 6 Şubat 2009. 29 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009. 
88. ^ . Glamour. 14 Haziran 2010. 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014. 
89. ^ . Key Brand Entertainment. 26 Ekim 2009. 27 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2010. 
90. ^ Isherwood, Charles (12 Mayıs 2010). . The New York Times. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
91. ^ Brantley, Ben (25 Ocak 2010). . The New York Times. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
92. ^ Rooney, David (25 Ocak 2010). . Variety. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
93. ^ Healy, Patrick (14 Haziran 2010). . The New York Times. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
94. ^ Evans, Suzy (30 Mayıs 2011). . The Hollywood Reporter (İngilizce). 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2017. 
95. ^ Finke, Nikki (11 Mart 2009). . Deadline Hollywood. 1 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2015. 
96. ^ . (/Film). 10 Mayıs 2017. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2017. 
97. ^ ^{a b} Siegel, Tatiana (9 Mayıs 2023). . Variety. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
98. ^ Hirschberg, Lynn (9 Şubat 2015). . W. 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
99. ^ . Box Office Mojo. 2 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
100. ^ . Rotten Tomatoes. 7 Mayıs 2010. 25 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
101. ^ Robey, Tim (29 Nisan 2010). . The Daily Telegraph. 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
102. ^ Goldberg, Matt (6 Mayıs 2010). . Collider. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
103. ^ . Rotten Tomatoes. 23 Aralık 2011. 30 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2012. 
104. ^ . MTV. 22 Temmuz 2012. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
105. ^ Frost, Caroline (13 Eylül 2012). HuffPost. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017. 
106. ^ . Rotten Tomatoes. 4 Mayıs 2012. 30 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
107. ^ McClintock, Pamela (2 Haziran 2012). . The Hollywood Reporter. 10 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
108. ^ Kroll, Justin (1 Mart 2012). . Variety. 4 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2012. 
109. ^ Ebert, Roger (20 Kasım 2012). . Chicago Sun-Times (İngilizce). 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017 – RogerEbert.com vasıtasıyla. 
110. ^ Hetrick, Adam (20 Eylül 2012). . Playbill. 3 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012. 
111. ^ Geier, Thom (1 Şubat 2013). "Cat on a Hot Tin Roof". Entertainment Weekly. s. 123. 
112. ^ Dziemianowicz, Joe (16 Ocak 2013). . Daily News. New York. 23 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2013. 
113. ^ Child, Ben (22 Ocak 2013). . The Guardian. 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2013. 
114. ^ Breznican, Anthony (27 Eylül 2013). . Entertainment Weekly. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017. 
115. ^ . Rotten Tomatoes. 27 Eylül 2013. 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2013. 
116. ^ Puig, Claudia (27 Eylül 2013). . USA Today. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2013. 
117. ^ Buchanan, Kyle (21 Haziran 2013). . New York. 2 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013. 
118. ^ Barnes, Henry (18 Kasım 2013). . The Guardian. 7 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2015. 
119. ^ . Deadline Hollywood. 17 Aralık 2013. 14 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017. 
120. ^ Lee, Chris (1 Kasım 2013). . The Los Angeles Times. 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
121. ^ Travers, Peter (18 Aralık 2013). . Rolling Stone. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
122. ^ ^{a b} Corliss, Richard (12 Ekim 2013). . Time. 9 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017. 
123. ^ Cohen, David S. (27 Haziran 2014). . Variety. 30 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
124. ^ Miller, Julie (3 Eylül 2013). . Vanity Fair. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013. 
125. ^ Leigh, Danna (6 Mart 2014). . The Guardian. 4 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2014. 
126. ^ Jones, Emma (16 Mart 2014). . BBC News Online. 16 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014. 
127. ^ Whitney, Erin (4 Nisan 2014). . The Huffington Post. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2017. 
128. ^ Foster, Maureen (2019). Alien in the Mirror: Scarlett Johansson, Jonathan Glazer, and Under the Skin. North Carolina: McFarland & Co., Inc. s. 44. ISBN . 
129. ^ . British Independent Film Awards. 30 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2017. 
130. ^ Earp, Catherine (16 Ağustos 2014). . Digital Spy. 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
131. ^ Radish, Christina (27 Mart 2014). . Collider. 3 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
132. ^ . Rotten Tomatoes. 4 Nisan 2014. 26 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2014. 
133. ^ Henderson, Odie (3 Nisan 2014). . Chicago Sun-Times (İngilizce). 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
134. ^ Blake, Emily (4 Mart 2015). . Entertainment Weekly. 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
135. ^ Roeper, Richard (15 Mayıs 2014). . Chicago Sun-Times. 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
136. ^ Siegel, Tatiana (22 Nisan 2013). . The Hollywood Reporter. 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
137. ^ (PDF). Universal Pictures. 1 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2014. 
138. ^ Lombardi, Ken (25 Temmuz 2014). . CBS News. 10 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2014.  Sims, David (25 Temmuz 2014). . The Atlantic. 25 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.  Gettell, Oliver (22 Temmuz 2014). . Los Angeles Times. 26 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
139. ^ Vejvoda, Jim (23 Temmuz 2014). . IGN. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
140. ^ (İngilizce). Box Office Mojo. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
141. ^ Breznican, Anthony (18 Temmuz 2014). . Entertainment Weekly. 20 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
142. ^ (İngilizce). Box Office Mojo. 2 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
143. ^ Kilday, Gregg (1 Aralık 2016). . The Hollywood Reporter. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
144. ^ Bryant, Jacob (24 Şubat 2016). . Variety. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
145. ^ . Rotten Tomatoes. 5 Şubat 2016. 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
146. ^ . Rotten Tomatoes. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
147. ^ . Vanity Fair. 26 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2020. 
148. ^ Child, Ben (16 Ocak 2015). . The Guardian. 27 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
149. ^ Sieczkowski, Cavan (15 Ocak 2015). . HuffPost. 22 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
150. ^ Hauser, Brooke (6 Şubat 2017). . Marie Claire. 17 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
151. ^ . Box Office Mojo. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
152. ^ Hughes, Mark (15 Haziran 2017). . Forbes. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
153. ^ Murphy, Mekado (21 Mart 2018). . The New York Times. 30 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2018. 
154. ^ . Rotten Tomatoes. 27 Nisan 2018. 27 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018. 
155. ^ Galuppo, Mia (13 Temmuz 2018). . The Hollywood Reporter. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2018. 
156. ^ ^{a b} Keegan, Rebecca (4 Eylül 2019). "The Season of Scarlett Johansson: Two Hot Films, Her Marvel Future, Woody Allen and a Pick for President". The Hollywood Reporter. 5 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2020. 
157. ^ Bradshaw, Peter (29 Ağustos 2019). . The Guardian. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019. 
158. ^ White, Adam (9 Eylül 2019). . The Independent. 10 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2019. 
159. ^ Zacharek, Stephanie (24 Ekim 2019). . Time. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2020. 
160. ^ Vary, Adam B. (13 Ocak 2020). . Variety. 13 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
161. ^ . Variety. 9 Aralık 2019. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2019. 
162. ^ Ritman, Alex (6 Aralık 2020). . The Hollywood Reporter. 7 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. 
163. ^ Couch, Aaron (7 Temmuz 2021). . The Hollywood Reporter. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021. 
164. ^ Aurthur, Kate (7 Temmuz 2021). . Variety. 8 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2022. 
165. ^ Kwak, Yeon-soo (24 Haziran 2021). . The Korea Times. 18 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2022. 
166. ^ (İngilizce). Rotten Tomatoes. 9 Temmuz 2021. 22 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2022. 
167. ^ Rooney, David (29 Haziran 2021). . The Hollywood Reporter. 29 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2022. 
168. ^ Hammond, Pete (29 Haziran 2021). . Deadline Hollywood. 5 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2022. 
169. ^ Huff, Lauren; Gettell, Oliver (7 Aralık 2021). . Entertainment Weekly. 8 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021. 
170. ^ D'Alessandro, Anthony (12 Nisan 2019). . Deadline Hollywood. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
171. ^ Flint, Joe; Schwartzel, Erich (29 Temmuz 2021). . The Wall Street Journal. 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021. 
172. ^ Lang, Brent (29 Temmuz 2021). . Variety. 30 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021. 
173. ^ ^{a b} Vlessing, Etan (30 Temmuz 2021). "CAA Co-Chair: Disney "Shamelessly" Attacked Scarlett Johansson Over Lawsuit". The Hollywood Reporter. 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021. 
174. ^ . CNA Lifestyle (İngilizce). 1 Ekim 2021. 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021. 
175. ^ Leeds, Jeff (28 Nisan 2007). . The New York Times. 3 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2007. 
176. ^ . Pittsburgh Tribune-Review. 8 Ağustos 2007. 19 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2007. 
177. ^ ^{a b} Hoskyns, Barney (18 Mayıs 2008). . The Guardian. 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2008. 
178. ^ . Metacritic. 25 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2019. 
179. ^ Wood, Mikael (29 Mayıs 2008). . Spin. 13 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2010. 
180. ^ Lynskey, Dorian (16 Mayıs 2008). . The Guardian. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
181. ^ Elan, Priya (2 Mayıs 2008). . NME. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
182. ^ . NME. 10 Aralık 2008. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
183. ^ . Billboard. 21 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009. 
184. ^ Mooallem, Stephen (30 Kasım 2008). . Interview. 20 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
185. ^ Jackson, Josh (13 Şubat 2008). . Paste. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
186. ^ Gundersen, Edna (12 Mayıs 2009). . USA Today. 4 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
187. ^ . AllMusic. 17 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
188. ^ . American Songwriter. 4 Haziran 2010. 7 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2011. 
189. ^ . iTunes Store. 11 Ocak 2011. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2011. 
190. ^ . CBS News. 12 Ocak 2013. 27 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013. 
191. ^ Corban Goble (20 Şubat 2015). . Pitchfork. 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
192. ^ Kreps, Daniel (25 Şubat 2015). . Rolling Stone. 18 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2015. 
193. ^ Rebecca Keegan (15 Nisan 2016). . Los Angeles Times. 1 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2017. 
194. ^ . GulfNews. AFP. 4 Haziran 2018. 4 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2018. 
195. ^ Spero, Jesse (8 Nisan 2014). . Yahoo!. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
196. ^ Gamble, Livia (9 Nisan 2014). . The Sydney Morning Herald. 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. 
197. ^ Huffington, Arianna (22 Kasım 2011). . Interview. 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. 
198. ^ Singh, Anita (12 Ağustos 2008). . The Daily Telegraph. 17 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2017. 
199. ^ Hill, Logan (3 Temmuz 2007). . New York. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
200. ^ Lane, Anthony (24 Mart 2014). . The New Yorker. 90 (5). ss. 56-63. 6 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
201. ^ Gay, Jason (24 Mart 2014). . The Wall Street Journal. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
202. ^ Powers, Lindsay (18 Ekim 2017). . The Hollywood Reporter (İngilizce). 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
203. ^ Linares, Veronica (27 Mayıs 2014). . United Press International. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
204. ^ . The Washington Post. 29 Eylül 2006. 21 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2006.  . CBS News. 7 Ekim 2013. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
205. ^ . Men's Health. 2011. 15 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2012. 
206. ^ . FHM. 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012. 
207. ^ Derschowitz, Jessica (15 Kasım 2010). . CBS News. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
208. ^ . Madame Tussauds New York. 28 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2017. 
209. ^ . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 28 Haziran 2004. 11 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
210. ^ Blakeley, Kiri; Goldman, Lea (16 Haziran 2006). . Forbes. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017.  Robehmed, Natalie (29 Haziran 2015). . Forbes. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017.  Lee, Ashley (30 Haziran 2014). . The Hollywood Reporter. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017.  . Forbes (İngilizce). 25 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2018.  . News18. 12 Temmuz 2019. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2019. 
211. ^ . BBC News. 3 Mayıs 2012. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
212. ^ Sachdeva, Maanya (16 Eylül 2021). . The Independent (İngilizce). 13 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2021. 
213. ^ Robehmed, Natalie. . Forbes. s. 9. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
214. ^ Pomerantz, Dorothy. . Forbes. s. 7. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017.  Robehmed, Natalie. . Forbes. s. 3. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
215. ^ Robehmed, Natalie (16 Ağustos 2018). . Forbes. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.  Berg, Madeline (23 Ağustos 2019). . Forbes. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2019. 
216. ^ Robehmed, Natalie (27 Aralık 2016). . Forbes. 17 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
217. ^ Sharf, Zack (30 Haziran 2016). . IndieWire. 28 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
218. ^ . Box Office Mojo. 29 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2019. 
219. ^ . Vogue. 4 Ocak 2006. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2015.  Niven, Lisa (6 Kasım 2013). . Vogue. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017.  . Vogue. 14 Aralık 2006. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2015. 
220. ^ Bumpus, Jessica (28 Mayıs 2009). . Vogue. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2017. 
221. ^ Leach, Ben (2 Nisan 2009). . The Daily Telegraph. 27 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
222. ^ . Haaretz. 12 Ocak 2014. 12 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014. 
223. ^ ^{a b} . Sky plc. 24 Ocak 2014. 4 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014. 
224. ^ Morris, Alex (6 Mart 2006). . New York. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013. 
225. ^ . People. 25 Ocak 2017. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
226. ^ Messer, Lesley (7 Nisan 2007). . People. 7 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2007. 
227. ^ Chiu, Alexis (5 Mayıs 2008). . People. 9 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2008. 
228. ^ . Daily News and Analysis. 13 Ağustos 2010. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
229. ^ Bailey, Alyssa (9 Haziran 2016). . Elle. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
230. ^ Luchina Fisher (5 Eylül 2013). . ABC News. 6 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2014. 
231. ^ . E! News. 6 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2014. 
232. ^ . CNN. 5 Eylül 2013. 11 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
233. ^ . Late Show with David Letterman. 8 Ocak 2014. CBS. 14 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. I decided to take the plunge and move to Paris and it's great, I love it 
234. ^ Toomey, Alyssa (4 Eylül 2014). . E! News. 7 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
235. ^ Saud, Nardine (1 Aralık 2014). . Los Angeles Times. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
236. ^ . People. 25 Ocak 2017. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
237. ^ . USA Today. 13 Eylül 2017. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2017. 
238. ^ Sieczkowski, Cavan (1 Aralık 2017). . The Huffington Post. 17 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2018. 
239. ^ Mizoguchil, Karen (19 Mayıs 2019). . People. 20 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2019. 
240. ^ Michallon, Clémence (29 Ekim 2020). . The Independent. 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2020. 
241. ^ VanHoose, Benjamin; Leonard, Elizabeth (18 Ağustos 2021). . People. 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
242. ^ David, Mark (11 Ekim 2018). . Variety. 12 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. 
243. ^ . CBS News. 18 Aralık 2012. 26 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015. 
244. ^ . Los Angeles Times. 7 Temmuz 2014. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2017. 
245. ^ Weiner, Jess (12 Ocak 2010). . Seventeen. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
246. ^ Johansson, Scarlett (21 Temmuz 2009). . The Huffington Post. 26 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
247. ^ . Vanity Fair. 28 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2010. 
248. ^ Dockterman, Eliana (5 Kasım 2014). . Time. 13 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2017. 
249. ^ . Aid Still Required. 18 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017.  (Basın açıklaması). Stand Up To Cancer. 23 Ağustos 2012. 23 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2019.  Milligan, Lauren (26 Mayıs 2010). . Vogue. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2017.  (İngilizce). NBC News. 14 Nisan 2011. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
250. ^ . Oxfam. Temmuz 2007. 12 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2008. 
251. ^ . The New York Times. 23 Ocak 2014. 25 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014. 
252. ^ (Basın açıklaması). Oxfam. 30 Ocak 2014. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2014. 
253. ^ O'Neil, Brendan (30 Ocak 2014). . The Daily Telegraph. 3 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
254. ^ Orange, B. Alan (7 Kasım 2017). . MovieWeb. 25 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2018. 
255. ^ Zimmerman, Amy (3 Ocak 2018). . The Daily Beast (İngilizce). 10 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2018. 
256. ^ . Fox News. 21 Ocak 2018. 10 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2018. 
257. ^ . News.com.au. 23 Ocak 2018. 9 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2018. 
258. ^ . 26 Aralık 2017. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
259. ^ Elsworth, Catherine (5 Şubat 2008). . The Daily Telegraph. 7 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2010. 
260. ^ . Contactmusic.com. 23 Ağustos 2005. 21 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2006. 
261. ^ Johnson, Katelyn (15 Ocak 2008). . CBS News. 21 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2010. 
262. ^ . Cornell College. Ocak 2008. 17 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014. 
263. ^ Fecke, Jeff (5 Şubat 2008). . The Minnesota Independent. 14 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2010. 
264. ^ . Reuters. 5 Şubat 2008. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009. 
265. ^ Boyle, Katherine (7 Haziran 2012). . The Washington Post. 9 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022. 
266. ^ . Politico. 6 Eylül 2012. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2012. 
267. ^ Spillius, Alex (16 Ekim 2012). . The Daily Telegraph. 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
268. ^ Colvin, Jill (13 Mart 2012). . . 18 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
269. ^ . The Washington Times. 3 Ekim 2016. 16 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2017. 
270. ^ McNamara, Mary (21 Ocak 2017). . Los Angeles Times. 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
271. ^ Fernandez, Alexis (4 Eylül 2019). . People. 17 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2020. 
272. ^ Shawkat, Ahmed (4 Aralık 2020). . CBS News. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2021. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Scarlett Johansson ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• IMDb'de Scarlett Johansson

Ödüller
Önce gelen Nicole Kidman The Hours	BAFTA En İyi Kadın Oyuncu Ödülü Lost in Translation 2004	Sonra gelen Imelda Staunton Vera Drake