Azərbaycanca
Deutsch
日本語
Lietuvos
සිංහල
Türkçe
Українська
United State
Nasr bin Ahmed veya II. Nasr (Farsça: نصر دوم), "Şanslı" lakaplı , 914'ten 943'e kadar Samaniler hanedanının başı olarak Mâverâünnehir ve Horasan'ın emiridir. Saltanatı, Samaniler hanedanının talihinin zirve noktası olmuştur. Ahmed bin İsmail'in oğludur.
| II. Nasr | |
|---|---|
| Sâmânî emiri | |
 II. NasrCoin of Nasr II, minted in , 933/4. | |
| Hüküm süresi | 23 Ocak 914 – 6 Nisan 943 |
| Önce gelen | |
| Sonra gelen | |
| Doğum | 906 Buhara |
| Ölüm | 6 Nisan 943 (38 yaşında) |
| Çocuk(lar)ı | |
| Babası | Ahmed bin İsmail |
| Dini | |
Hayatı
İktidara gelme ve isyanların bastırılması
Nasr, Ahmed bin İsmail'in ( h. 907-914 ), 23 Ocak 914 gecesi, sarayında Arapça konuşan memurları kayırdığı için kendi muhafızları tarafından suikasta uğramıştır. Böylece Nasr sekiz yaşında emir olmuştur. Genç olması nedeniyle vezir Ebu Abdullah el-Ceyhani naipliği üstlenmiştir.
Devlet içinde hemen bir dizi isyan patlak vermiştir, bunların en ciddisi büyük amcası İshak bin Ahmed'in Semerkant'ta önderlik ettiği isyandır. İsyana İshak'ın oğulları da katılmış; oğullarından Ebu Salih Mansur, Nişabur ve Horasan'daki diğer bazı şehirlerin kontrolünü ele geçirmiştir. Sonunda İshak yenilmiş ve general teslim olmuş, Ebu Salih Mansur ise Nişabur'da ölmüştür.
Mansur'un yerine isyancı bir general olan geçmiştir. General Ahmed bin Sehl, el-Mervezi'ye karşı gönderilmiş ve 918 yılında onu yakalamayı başarmış, ancak kendisi de isyan etmiştir. İbn Sahl'in de Hamuya ibn Ali tarafından yenilmesi ancak 919'un sonlarına doğru gerçekleşmiştir. İbn Sehl savaş sırasında esir alınarak Buhara'da hapsedilmiş ve 920 yılındaki ölümüne kadar orada kalmıştır. İshak bin Ahmed'in oğlu İlyas'ın 922'de Fergana'da gerçekleştirdiği kısa bir ayaklanmanın dışında, Samaniler bundan sonra on yıllık bir barış dönemi yaşamışlardır.
Nasr'ın tahta çıkması Sâmânîler Devleti'nin çevresine istikrarsızlık getirmiştir. Abbasiler Sistan'ı son kez geri almayı başarırken, Rey ve Taberistan ise Zeydi Ali'lerden Hasan el-Utruş tarafından alınmıştır. Eyaletleri geri alamamalarına rağmen Sâmânîler çok sayıda yerel Deylamlı ve Gilili önderi görevlendirdiler ve buralardaki iktidar mücadelelerinde aktif rol aldılar. 921'de Deylemi generali Lili ibn el-Nu'man komutasındaki Zeydiler Horasan'ı işgal etmiş, ancak Simcurid generali Simjur el-Dawati tarafından mağlup edilmiştir.
Orta saltanat
922 yılında Ebu Abdullah el-Ceyhani, Nasr tarafından başbakanlıktan uzaklaştırılmıştır; bunun şüpheli Şii inançlarından dolayı olup olmadığı bilinmemektedir. Yerine, selefinin politikalarını büyük ölçüde sürdüren Ebu'l-Fadl el-Bel'ami getirilmiştir. 928'de, artık Samaniler'e hizmet eden bir Deylamlı askeri lider olan Asfar ibn Şiruya, Taberistan ve Rey'i fethetmiştir. Bir yıl sonra Nasr, komutanı Muhammed bin İlyas'ı öfkelendirerek hapse attırmıştır. Ancak kısa bir süre sonra el-Bel'ami'nin desteğini alarak serbest bırakılmış ve Gurgan'a sefere gönderilmiştir.
930 yılında Nasr'ın kardeşleri arasında bir isyan çıkmıştır. İçlerinden Yahya'yı emir ilan etmişlerdir. El-Belami, kardeşleri birbirine düşürerek isyanı bastırmayı başarmıştır. Bir diğer Deylamlı askeri lider Makan ibn Kaki, bu fırsatı değerlendirerek Samanoğulları'ndan Taberistan ve Gürgan'ı ve hatta Batı Horasan'daki Nişabur'u da ele geçirmiştir. Ancak bir yıl sonra Samanîler'in oluşturduğu tehdit nedeniyle bu bölgeleri terk etmek zorunda kalmıştır. Makan daha sonra Taberistan'a döndü ve burada bölgeyi fethetmeyi başaran Ziyarid hükümdarı Mardavij tarafından mağlup edilmiştir. Daha sonra Horasan'a sığınmış ve Nasr tarafından Kirman valisi olarak atanmıştır.
933 yılında Nasr'ın seferberlik tehdidi, bölgede hakim güç haline gelen Merdevî'yi Gurgan'ı teslim etmeye ve Rey'i elinde bulundurması karşılığında Nasr'a haraç ödemeye yöneltmiştir. Bir yıl sonra Nasr, Makan'ı, Samanoğulları'na karşı isyan eden Muhammed bin İlyas'ın üzerine göndermiştir. Muhammed, Abbasi generali Yakut'un desteğini almaya çalışmış ancak başaramamış, Makan tarafından maslup edilip kaçmak zorunda kalmıştır. Mardavij 935 yılında Türk köleleri tarafından öldürülmüş ve yerine kardeşi Vushmgir geçmiştir.
Merdeviç'in kendi Türk köleleri tarafından öldürüldüğünü duyan Makan, derhal Kirman'ı terk ederek Nasr'dan Gurgan valiliğine atanmasını sağlamış ve Samanîler'in desteğiyle Taberistan'ı geri almaya çalışmıştır. Vushmgir saldırıyı püskürtmeyi ve hatta Gurgan'ı fethetmeyi başarmış, ancak Buyidlerin batı kanadındaki baskısı onu bir anlaşmaya varmaya, Samanid hakimiyetini tanımaya ve Gurgan'ı Makan'a bırakmaya zorlamıştır. O noktadan itibaren Samanî orduları, Orta İran'da yükselen Büveyhilerden Ziyarileri korumakla yoğun bir şekilde meşgul olmuşlardır. 938 yılında Ebu Abdullah Ceyhani'nin oğullarından Ebu Ali Ceyhani başbakanlığa atanmış ve 941 yılına kadar bu görevi sürdürmüştür.
Aynı dönemde Makan ile Vuşmgir arasındaki ilişkiler, Samanîler'den bağımsızlıklarını ilan edecek kadar iyileşmiştir. Sonuç olarak, 939'da Nasr, Ebu 'Ali Çağani komutasında bir Samani ordusu göndererek Gurgan'da Makan'a saldırmıştır. Başkentinin yedi ay süren kuşatmasının ardından Makan, Ray'e kaçmak zorunda kalmıştır. Samanî ordusu onu takip etmiş ve 25 Aralık 940'ta Rey yakınlarındaki İskhabad'da yapılan muharebede Samanî kuvvetleri galip gelmiştir. Makan'ın kendisi bir okla öldürülmüş ve ardından galipler tarafından başı kesilmiş ve başı Buhara'daki Nasr'a gönderilmiştir.
İsmaililiğe geçiş ve ölüm
930'larda, Samanî sarayı, Muhammed bin Ahmed el-Nesefi önderliğindeki İsmaili Şii misyoner ağının ısrarlı dönüşüm çabalarının hedefi haline gelmiştir. Bu olaylar daha sonraki dönemde muhalif Sünni kaynaklar tarafından da anlatılmaktadır. Geleneksel anlatımlar İbnü'n-Nedim'in Kitāb al-Fihrist ve Nizam al-Mulk'un Siyāsatnāmā dayanmaktadır, ancak el-Tha'alibi'nin hazırladığı 1990'da yayınlanan prensler için ayna olan Ādāb al-mulūk da çok önemli bilgiler içermektedir. Bu üç kaynak sıklıkla birbiriyle çelimekte ve onları uzlaştırmak zordur.
y. 937/8 olarak İsmaililer, Nizam el-Mülk'e göre Nasr'ın yakın arkadaşı Ebu Bekir el-Nakhşabi, özel sekreteri Ebu Eş'ath, ordu müfettişi Ebu Mansur el-Şağani, kahya Aytaş, Ilaq valisi Hasan Malik ve baş mahkeme kâhyası ( wakīl khāșș Ali Zarrad dahil olmak üzere birkaç üst düzey Samani yetkilisini kendi dinine çekmeyi başardılar. İsmaili misyonerler, onların desteğiyle Nasr'ın kendisini ve veziri Ebu Ali Muhammed el-Ceyhani'yi de değiştirdiler. El-Sa'alabi'nin anlatımına göre Nasr hasta idi ve yaklaşan ölümünden korkuyordu ve bu nedenle İsmaili öğretilerine açıktı. Bu, Samanî sarayında İsmaililerin egemen olduğu bir dönemin başlangıcı oldu ve bu dönemde misyonerleri açıkça vaaz veriyordu. İsmaili katiplerinden 941/42'de el-Ceyhani'nin yerine vezir olduğu bile anlaşılmaktadır. Görev süresi görünüşe göre kısaydı ancak birkaç ay sürmüştr, ancak halefinin de bir İsmaili olması muhtemeldir.
Bu gelişmeler Sünni çevrelerde, özellikle de Samanoğulları'nın Türk askerleri arasında tepkiye yol açmıştır. Nizamülmülk'ün anlattığı hikâyeye göre, darbe yapmak için komplo kurmaya başladılar, hatta tahtı kendi komutanlarından birine teklif etmeye kadar vardılar. Nizamülmülk'e göre Emir'in oğlu I. Nuh ( h. 943-954 ), komplonun haberini aldı ve babasını kendi lehine tahttan çekilmeye ikna etmiştir. 20. yüzyıl tarihçisi Samuel Miklos Stern'in belirttiği gibi, Nizam el-Mülk'ün anlatımındaki "efsanevi unsurları gerçek olgulardan ayırmak zordur" , özellikle de Fihrist askeri bir komplodan bahsetmemesi, fakat Nasr'ın dönüşümünden 'tövbe ettiğini' söylemesi ve el-Tha'alibi'nin anlatımında Nasr'ın oğlu lehine tahttan çekildiğinden hiç bahsedilmemesidir. Modern bilginler Nasr'ın muhtemelen 6 Nisan 943'teki ölümüne kadar tahtında kaldığını ve bir İsmaili olarak ölmüş olmasının çok muhtemel olduğunu, ancak uzun bir hastalığın onu muhtemelen bundan daha erken bir zamanda kamu işlerinden çekilmeye zorladığını düşünmektedirler.
El-Sa'alibi, Nasr'ın ölümünden ve Nuh'un tahta çıkmasından sonra İsmaililerin yeni emiri de din değiştirmeye çalıştıklarını ancak başarısız olduklarını bildirmektedir. İbnü'n-Nedîm'e göre Nuh, İsmailîlerin yenildiği bir teolojik tartışma düzenlemiştir. Öte yandan El-Tâlibî, bunun özel bir oturumda gerçekleştiğini ve El-Nesefi'nin daha sonra kamuoyunda tartışma talebinin reddedildiğini ileri sürmektedir. Kısa bir süre sonra Nuh, İsmaililere karşı bir pogrom başlattı - Nizamülmülk'e göre, birlikler yedi gün boyunca Buhara ve çevresinde İsmaili takipçilerini öldürdüler - bu katliamda el-Nesefi ve takipçilerinin çoğu yok oldu. Ortaçağ kaynaklarının sistematik bir İsmaili karşıtı tasfiyeye dair imalarına rağmen, Ali Zarrad ve Ebu Mansur el-Şaghani de dahil olmak üzere birçok İsmaili yetkilinin Nuh'un saltanatı sırasında görev yaptığı kanıtlandığı için durumun böyle olmadığı anlaşılmaktadır.
Kültürel işler
Nasr'ın bakanları, Samani sarayının bir kültür merkezi haline gelmesine yardımcı olmuşlardır. Jayhani bir yazar olarak tanınıyordu ve coğrafya üzerine bir eser yazmıştı. Konuya olan ilgisi onu birçok yerden coğrafyacıyı Buhara'ya davet etmeye yöneltmiştir. Bilim insanları, astronomlar ve daha birçok kişi de şehre akın etmiştir. Bal'ami de sanata meraklıydı ve aydınları ve yazarları destekliyordu.
Kaynakça
- Özel
- Genel
- Barthold, W. (1968). Turkestan Down to the Mongol Invasion (Third bas.). London: Luzac & Co. OCLC 317105274.
- Bosworth, C. Edmund (2011). The Ornament of Histories: A History of the Eastern Islamic Lands AD 650–1041: The Persian Text of Abu Sa'id 'Abd Al-Hayy Gardizi. I.B.Tauris. ss. 1–169. ISBN .
- Crone, Patricia; Treadwell, Luke (2003). "A new text on Ismailism at the Samanid court". Texts, documents, and artefacts: Islamic studies in honour of D.S. Richards. Leiden: Brill. ss. 37–67. ISBN . Geçersiz
|chapter-url-access=registration() - (2007). The Ismāʿı̄lı̄s: Their History and Doctrines (İngilizce) (Second bas.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN .
- (1975). "The Sāmānids". (Ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ss. 136–161. ISBN .
- (1975). "The Minor Dynasties of Northern Iran". (Ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ss. 198–249. ISBN .
- (1960). "The Early Ismā'Īlī Missionaries in North-West Persia and in Khurāsān and Transoxania". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 23 (1): 56–90. doi:10.1017/s0041977x00148992.
- Treadwell, W. L. (1991). The Political History of the Sāmānid State (PhD thesis). University of Oxford.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Nasr bin Ahmed veya II Nasr Farsca نصر دوم Sansli lakapli 914 ten 943 e kadar Samaniler hanedaninin basi olarak Maveraunnehir ve Horasan in emiridir Saltanati Samaniler hanedaninin talihinin zirve noktasi olmustur Ahmed bin Ismail in ogludur II NasrSamani emiriII NasrCoin of Nasr II minted in 933 4 Hukum suresi23 Ocak 914 6 Nisan 943Once gelenSonra gelenDogum906 BuharaOlum6 Nisan 943 38 yasinda Cocuk lar iBabasiAhmed bin IsmailDiniHayatiHorasan Maveraunnehir ve Toharistan HaritasiIktidara gelme ve isyanlarin bastirilmasi Nasr Ahmed bin Ismail in h 907 914 23 Ocak 914 gecesi sarayinda Arapca konusan memurlari kayirdigi icin kendi muhafizlari tarafindan suikasta ugramistir Boylece Nasr sekiz yasinda emir olmustur Genc olmasi nedeniyle vezir Ebu Abdullah el Ceyhani naipligi ustlenmistir Devlet icinde hemen bir dizi isyan patlak vermistir bunlarin en ciddisi buyuk amcasi Ishak bin Ahmed in Semerkant ta onderlik ettigi isyandir Isyana Ishak in ogullari da katilmis ogullarindan Ebu Salih Mansur Nisabur ve Horasan daki diger bazi sehirlerin kontrolunu ele gecirmistir Sonunda Ishak yenilmis ve general teslim olmus Ebu Salih Mansur ise Nisabur da olmustur Mansur un yerine isyanci bir general olan gecmistir General Ahmed bin Sehl el Mervezi ye karsi gonderilmis ve 918 yilinda onu yakalamayi basarmis ancak kendisi de isyan etmistir Ibn Sahl in de Hamuya ibn Ali tarafindan yenilmesi ancak 919 un sonlarina dogru gerceklesmistir Ibn Sehl savas sirasinda esir alinarak Buhara da hapsedilmis ve 920 yilindaki olumune kadar orada kalmistir Ishak bin Ahmed in oglu Ilyas in 922 de Fergana da gerceklestirdigi kisa bir ayaklanmanin disinda Samaniler bundan sonra on yillik bir baris donemi yasamislardir Nasr in tahta cikmasi Samaniler Devleti nin cevresine istikrarsizlik getirmistir Abbasiler Sistan i son kez geri almayi basarirken Rey ve Taberistan ise Zeydi Ali lerden Hasan el Utrus tarafindan alinmistir Eyaletleri geri alamamalarina ragmen Samaniler cok sayida yerel Deylamli ve Gilili onderi gorevlendirdiler ve buralardaki iktidar mucadelelerinde aktif rol aldilar 921 de Deylemi generali Lili ibn el Nu man komutasindaki Zeydiler Horasan i isgal etmis ancak Simcurid generali Simjur el Dawati tarafindan maglup edilmistir Orta saltanat 922 yilinda Ebu Abdullah el Ceyhani Nasr tarafindan basbakanliktan uzaklastirilmistir bunun supheli Sii inanclarindan dolayi olup olmadigi bilinmemektedir Yerine selefinin politikalarini buyuk olcude surduren Ebu l Fadl el Bel ami getirilmistir 928 de artik Samaniler e hizmet eden bir Deylamli askeri lider olan Asfar ibn Siruya Taberistan ve Rey i fethetmistir Bir yil sonra Nasr komutani Muhammed bin Ilyas i ofkelendirerek hapse attirmistir Ancak kisa bir sure sonra el Bel ami nin destegini alarak serbest birakilmis ve Gurgan a sefere gonderilmistir 930 yilinda Nasr in kardesleri arasinda bir isyan cikmistir Iclerinden Yahya yi emir ilan etmislerdir El Belami kardesleri birbirine dusurerek isyani bastirmayi basarmistir Bir diger Deylamli askeri lider Makan ibn Kaki bu firsati degerlendirerek Samanogullari ndan Taberistan ve Gurgan i ve hatta Bati Horasan daki Nisabur u da ele gecirmistir Ancak bir yil sonra Samaniler in olusturdugu tehdit nedeniyle bu bolgeleri terk etmek zorunda kalmistir Makan daha sonra Taberistan a dondu ve burada bolgeyi fethetmeyi basaran Ziyarid hukumdari Mardavij tarafindan maglup edilmistir Daha sonra Horasan a siginmis ve Nasr tarafindan Kirman valisi olarak atanmistir 933 yilinda Nasr in seferberlik tehdidi bolgede hakim guc haline gelen Merdevi yi Gurgan i teslim etmeye ve Rey i elinde bulundurmasi karsiliginda Nasr a harac odemeye yoneltmistir Bir yil sonra Nasr Makan i Samanogullari na karsi isyan eden Muhammed bin Ilyas in uzerine gondermistir Muhammed Abbasi generali Yakut un destegini almaya calismis ancak basaramamis Makan tarafindan maslup edilip kacmak zorunda kalmistir Mardavij 935 yilinda Turk koleleri tarafindan oldurulmus ve yerine kardesi Vushmgir gecmistir Merdevic in kendi Turk koleleri tarafindan olduruldugunu duyan Makan derhal Kirman i terk ederek Nasr dan Gurgan valiligine atanmasini saglamis ve Samaniler in destegiyle Taberistan i geri almaya calismistir Vushmgir saldiriyi puskurtmeyi ve hatta Gurgan i fethetmeyi basarmis ancak Buyidlerin bati kanadindaki baskisi onu bir anlasmaya varmaya Samanid hakimiyetini tanimaya ve Gurgan i Makan a birakmaya zorlamistir O noktadan itibaren Samani ordulari Orta Iran da yukselen Buveyhilerden Ziyarileri korumakla yogun bir sekilde mesgul olmuslardir 938 yilinda Ebu Abdullah Ceyhani nin ogullarindan Ebu Ali Ceyhani basbakanliga atanmis ve 941 yilina kadar bu gorevi surdurmustur Ayni donemde Makan ile Vusmgir arasindaki iliskiler Samaniler den bagimsizliklarini ilan edecek kadar iyilesmistir Sonuc olarak 939 da Nasr Ebu Ali Cagani komutasinda bir Samani ordusu gondererek Gurgan da Makan a saldirmistir Baskentinin yedi ay suren kusatmasinin ardindan Makan Ray e kacmak zorunda kalmistir Samani ordusu onu takip etmis ve 25 Aralik 940 ta Rey yakinlarindaki Iskhabad da yapilan muharebede Samani kuvvetleri galip gelmistir Makan in kendisi bir okla oldurulmus ve ardindan galipler tarafindan basi kesilmis ve basi Buhara daki Nasr a gonderilmistir Ismaililige gecis ve olum 930 larda Samani sarayi Muhammed bin Ahmed el Nesefi onderligindeki Ismaili Sii misyoner aginin israrli donusum cabalarinin hedefi haline gelmistir Bu olaylar daha sonraki donemde muhalif Sunni kaynaklar tarafindan da anlatilmaktadir Geleneksel anlatimlar Ibnu n Nedim in Kitab al Fihrist ve Nizam al Mulk un Siyasatnama dayanmaktadir ancak el Tha alibi nin hazirladigi 1990 da yayinlanan prensler icin ayna olan Adab al muluk da cok onemli bilgiler icermektedir Bu uc kaynak siklikla birbiriyle celimekte ve onlari uzlastirmak zordur y 937 8 olarak Ismaililer Nizam el Mulk e gore Nasr in yakin arkadasi Ebu Bekir el Nakhsabi ozel sekreteri Ebu Es ath ordu mufettisi Ebu Mansur el Sagani kahya Aytas Ilaq valisi Hasan Malik ve bas mahkeme kahyasi wakil khașș Ali Zarrad dahil olmak uzere birkac ust duzey Samani yetkilisini kendi dinine cekmeyi basardilar Ismaili misyonerler onlarin destegiyle Nasr in kendisini ve veziri Ebu Ali Muhammed el Ceyhani yi de degistirdiler El Sa alabi nin anlatimina gore Nasr hasta idi ve yaklasan olumunden korkuyordu ve bu nedenle Ismaili ogretilerine acikti Bu Samani sarayinda Ismaililerin egemen oldugu bir donemin baslangici oldu ve bu donemde misyonerleri acikca vaaz veriyordu Ismaili katiplerinden 941 42 de el Ceyhani nin yerine vezir oldugu bile anlasilmaktadir Gorev suresi gorunuse gore kisaydi ancak birkac ay surmustr ancak halefinin de bir Ismaili olmasi muhtemeldir Bu gelismeler Sunni cevrelerde ozellikle de Samanogullari nin Turk askerleri arasinda tepkiye yol acmistir Nizamulmulk un anlattigi hikayeye gore darbe yapmak icin komplo kurmaya basladilar hatta tahti kendi komutanlarindan birine teklif etmeye kadar vardilar Nizamulmulk e gore Emir in oglu I Nuh h 943 954 komplonun haberini aldi ve babasini kendi lehine tahttan cekilmeye ikna etmistir 20 yuzyil tarihcisi Samuel Miklos Stern in belirttigi gibi Nizam el Mulk un anlatimindaki efsanevi unsurlari gercek olgulardan ayirmak zordur ozellikle de Fihrist askeri bir komplodan bahsetmemesi fakat Nasr in donusumunden tovbe ettigini soylemesi ve el Tha alibi nin anlatiminda Nasr in oglu lehine tahttan cekildiginden hic bahsedilmemesidir Modern bilginler Nasr in muhtemelen 6 Nisan 943 teki olumune kadar tahtinda kaldigini ve bir Ismaili olarak olmus olmasinin cok muhtemel oldugunu ancak uzun bir hastaligin onu muhtemelen bundan daha erken bir zamanda kamu islerinden cekilmeye zorladigini dusunmektedirler El Sa alibi Nasr in olumunden ve Nuh un tahta cikmasindan sonra Ismaililerin yeni emiri de din degistirmeye calistiklarini ancak basarisiz olduklarini bildirmektedir Ibnu n Nedim e gore Nuh Ismaililerin yenildigi bir teolojik tartisma duzenlemistir Ote yandan El Talibi bunun ozel bir oturumda gerceklestigini ve El Nesefi nin daha sonra kamuoyunda tartisma talebinin reddedildigini ileri surmektedir Kisa bir sure sonra Nuh Ismaililere karsi bir pogrom baslatti Nizamulmulk e gore birlikler yedi gun boyunca Buhara ve cevresinde Ismaili takipcilerini oldurduler bu katliamda el Nesefi ve takipcilerinin cogu yok oldu Ortacag kaynaklarinin sistematik bir Ismaili karsiti tasfiyeye dair imalarina ragmen Ali Zarrad ve Ebu Mansur el Saghani de dahil olmak uzere bircok Ismaili yetkilinin Nuh un saltanati sirasinda gorev yaptigi kanitlandigi icin durumun boyle olmadigi anlasilmaktadir Kulturel islerNasr in bakanlari Samani sarayinin bir kultur merkezi haline gelmesine yardimci olmuslardir Jayhani bir yazar olarak taniniyordu ve cografya uzerine bir eser yazmisti Konuya olan ilgisi onu bircok yerden cografyaciyi Buhara ya davet etmeye yoneltmistir Bilim insanlari astronomlar ve daha bircok kisi de sehre akin etmistir Bal ami de sanata merakliydi ve aydinlari ve yazarlari destekliyordu KaynakcaOzel a b c Frye 1975 a b c d e f g h Barthold 1968 a b c d e Madelung 1975 Kaynak hatasi Gecersiz lt ref gt etiketi EI2 164 isimli refler icin metin saglanmadi Bkz Kaynak gosterme a b c d Stern 1960 a b c d e Daftary 2007 a b c d e f g h i j k l m Crone amp Treadwell 2003 GenelBarthold W 1968 Turkestan Down to the Mongol Invasion Third bas London Luzac amp Co OCLC 317105274 Bosworth C Edmund 2011 The Ornament of Histories A History of the Eastern Islamic Lands AD 650 1041 The Persian Text of Abu Sa id Abd Al Hayy Gardizi I B Tauris ss 1 169 ISBN 9781848853539 Crone Patricia Treadwell Luke 2003 A new text on Ismailism at the Samanid court Texts documents and artefacts Islamic studies in honour of D S Richards Leiden Brill ss 37 67 ISBN 978 9 00412864 4 Gecersiz chapter url access registration yardim 2007 The Ismaʿi li s Their History and Doctrines Ingilizce Second bas Cambridge Cambridge University Press ISBN 978 0 521 61636 2 1975 The Samanids Ed The Cambridge History of Iran Volume 4 From the Arab Invasion to the Saljuqs Ingilizce Cambridge Cambridge University Press ss 136 161 ISBN 0 521 20093 8 1975 The Minor Dynasties of Northern Iran Ed The Cambridge History of Iran Volume 4 From the Arab Invasion to the Saljuqs Ingilizce Cambridge Cambridge University Press ss 198 249 ISBN 0 521 20093 8 1960 The Early Isma ili Missionaries in North West Persia and in Khurasan and Transoxania Bulletin of the School of Oriental and African Studies 23 1 56 90 doi 10 1017 s0041977x00148992 Treadwell W L 1991 The Political History of the Samanid State PhD thesis University of Oxford