Papalık makamı sayısız efsaneyle çevrilidir En ünlüleri arasında papalık tacının Canavarın Sayısı deccal yazısını taşıdı

Papalık makamı sayısız efsaneyle çevrilidir. En ünlüleri arasında papalık tacının Canavarın Sayısı (deccal) yazısını taşıdığı, bir zamanlar bir yahudinin ve bir kadının papa seçildiği veya Papa XVI. Benedictus'tan sonra seçilen papanın "Petrus Romanus" olarak bilinen son papa olacağı iddiaları yer almaktadır.

Vicarius Filii Dei

Papalık tacıyla ilgili yanlış bir kanı, taçlardan birinin yan tarafında Vicarius Filii Dei (Latince: "Tanrı'nın Oğlu'nun Vekili") ifadesinin yer aldığı yönündedir.

Hikaye, yaygın olarak ortaya atılan bir iddiaya odaklanıyor; sayısallaştırıldığında (yani, 'başlıktaki' Roma rakamı değerine sahip harfler bir olduğu gibi bir araya getirildiğinde) 666 (veya χξϛ) sayısını veriyorlar. Bu sayı, Vahiy Kitabı'nda, çok sayıda taç takan (bazıları tarafından üçlü taç olarak tanımlanan) Canavarın (Deccal) Sayısı olarak tanımlanıyor.

Sayısal olmayan harfleri kaldırılmış VICARIVS·FILII·DEI şunu verir: VICIVILIIDI = 5 + 1 + 100 + 1 + 5 + 1 + 50 + 1 + 1 + 500 + 1 = 666

Bu iddia, Papa'nın, Roma Katolik Kilisesi'nin başı olarak, Vahiy Kitabı'nda bahsi geçen Deccal veya Sahte Peygamber olduğuna inanan bazı Protestan mezhepleri tarafından yapılmıştır. Ancak, mevcut taçların detaylı bir incelemesi böyle bir süslemenin olmadığını göstermektedir.

Ayrıca, Vicarius Filii Dei, Papa'nın unvanları arasında yer almıyor; en yakın eşleşme, sayısal değerleri 666'ya değil, 214'e ulaşan Vicarius Christi (Türkçe: "Mesih'in Vekili") unvanıdır.

Papa Ioanna

Genellikle Papa Ioanna veya Papa Joan olarak adlandırılan bir kadının papa olduğu iddiası ilk olarak 1250'de bir Dominikan kroniğinde ortaya çıktı. Kısa sürede vaaz veren rahipler aracılığıyla Avrupa çapında yayıldı. Hikaye abartılıydı ancak bir dizi iddiaya odaklanıyordu.

Bu iddianın geçerli olduğu dönem geleneksel olarak IV. Leo ile III. Benedictus dönemleri arasındaki M.S. 855-858 olarak verilir; ancak bu olasılık pek mümkün değildir çünkü IV. Leo 17 Temmuz 855'te ölmüş ve III. Benedictus 29 Eylül 855'te onun halefi olarak seçilmiştir.

Metz'de yaşayan Fransız bir Dominikan olan , yaklaşık 1250'den kalma Chronica Universalis Mettensis adlı eserinde hikayeyi 1099 yılına yerleştirir ve Papa Joan olarak bilinen kadına dair neredeyse kesinlikle en erken anlatımı sunar. Vatandaşı da bunu kabul ederek onun hükümdarlığını yaklaşık 1100'e yerleştirir. Ayrıca The Female Pope: The Mystery of Pope Joan. The First Complete Documentation of the Facts behind the Legend adlı kitabın yazarları Rosemary ve Darrell Pardoe, daha makul bir zaman diliminin çok sayıda antipapanın olduğu ve meşru papalar III. Victor, II. Urbanus ve II. Paschalis'in saltanatının her zaman Roma'da kurulmadığını, çünkü bu şehrin Kutsal Roma İmparatoru IV. Heinrich tarafından işgal edildiğini ve daha sonra Normanlar tarafından yağmalandığını varsaymaktadır.

Efsanenin genel olarak iki versiyonu bulunmaktadır.

Birincisinde, Joan adında bir İngiliz kadın sevgilisiyle birlikte Atina'ya gitti ve orada eğitim gördü.
İkincisinde ise Mainz'da Giliberta adında bir Alman kadın doğdu.

"Joan", Ioannes Anglicus adlı bir keşiş kılığına girdi. Zamanla kilisenin en yüksek makamına yükselerek papa oldu.

İki veya beş yıllık saltanattan sonra, "Papa Joan" hamile kaldı ve bir Paskalya alayı sırasında, attan düştüğünde sokakta çocuğu doğurdu. Şaşkın kalabalık tarafından alenen taşlanarak öldürüldü ve efsaneye göre, kayıtları Vatikan arşivlerinden kaldırıldı.

Sonuç olarak, bazı gelenekler, Orta çağ dönemi boyunca papaların koltukta delik bulunan özel bir sandalyeye oturdukları bir prosedürden geçmeleri gerektiğini belirtmiştir. Bir kardinalin görevi, papanın testisleri olup olmadığını kontrol etmek veya görsel bir muayene yapmak için elini deliğe sokmak olurdu. Bu prosedür çoğu tarihçi tarafından ciddiye alınmaz ve belgelenmiş bir örneği yoktur. Muhtemelen koltuklarında delik bulunan ve muhtemelen Roma zamanlarından kalma ve antik imparatorluk kökenleri nedeniyle kullanılmış olabilecek iki antik taş sandalyenin varlığına dayanan bir efsanedir. Orijinal amaçları belirsizdir.

On yedinci yüzyılda yapılan bir çalışmada, Protestan tarihçi , Papa Joan'ın kurgusal bir hikaye olduğunu ileri sürmüştür. Hikaye, gerçeklik olarak inanılan bir hiciv olabilir. Bu görüş tarihçiler arasında genel olarak kabul görmektedir.

Papaların kehanetleri

Papaların kehanetlerine göre, bazı yorumlar, 28 Şubat 2013'te tahttan çekilen Papa XVI. Benedictus'tan sonraRoma'nın yıkılmasından önce geriye bir papa kalacağını ileri sürmektedir. Bu kişi kehanet tarafından "Petrus Romanus" olarak belirlenmiştir.

Kehanetin en önemli kısmı 112. son papayla ilgili kehanettir. Bu kehanet Latince olarak aşağıdaki şekilde yazılmıştır:

"Petrus Romanus, qui paſcet oues in multis tribulationibus: quibus tranſactis ciuitas ſepticollis diruetur, & Iudex tremẽdus iudicabit populum ſuum. Finis.

Türkçesi:

"Kutsal Roma Kilisesi'nin göreceği son zulüm esnasında, kilisenin başında, koyunlarını sayısız sıkıntıların ortasında otlatacak olan Romalı Petrus bulunacak. Yedi tepeli şehir kılıçla yok edilecek ve korkunç yargıç halkını yargılayacak. Son."

Bu kehanetteki 112. sıradaki papa, daha önceki bütün papalara göre sıralandığında 266. papa olmaktadır. Söz konusu 112. papa 13 Mart 2013'te seçilen Kardinal Jorge Mario Bergoglio yani Papa Franciscus'tur.

Kehanetin birçok analizi, Gloria oliuæ (111. papa) ile Petrus Romanus (112. papa) arasına başka papaların gireceği yorumuna açık olduğunu belirtiyor. Kehanetin savunucuları tarafından yapılan popüler spekülasyonlar, bu tahmini XVI. Benedictus'un halefine bağlıyor.Franciscus'un papa olarak seçilmesinden sonra, internet forumlarındaki savunucular onu kehanetle ilişkilendirmeye çalıştı. Teoriler arasında, babasının adı Pietro (Petrus) olan Assisili Francesco ile bir bağlantı ve İtalyan kökenli olduğu yer alıyor.

Vaticinia de Summis Pontificibus

Papalık ile ilgili bir dizi el yazması kehanet, Vaticinia de Summis Pontificibus başlığı altında, papaların portrelerini ve onlarla ilgili kehanetleri bir araya getiren Latince bir metindi, Papa III. Nicolaus'dan itibaren papalarla ilgili kehanetlerle birlikte on üçüncü yüzyılın sonu/on dördüncü yüzyılın başından itibaren dolaşımdaydı.

Yunan prototiplerine dayanan yaklaşık otuz kehanet dizisi, "büyük ihtimalle devam eden papalık seçimlerinden birini etkilemek için tasarlanmıştı" ve 'lere ve adaylarına karşı yazılmıştı.

Genus nequam kehanetleri ("kötülüğün kökeni") olarak bilinen mistik kehanet dizisi, Hıristiyan İmparatorluğu'na birliği geri kazandırmaya mahkûm bir kurtarıcı-imparatoru önceden haber veren bir dizi 12. yüzyıl Bizans kehaneti olan 'nden türetilmiştir. Şiirleri ve tempera aydınlatmaları, papaların kronolojisinde fantezi, okültizm ve kroniği birleştirir. Her kehanet dört unsurdan oluşur: gizemli bir alegorik metin, simgesel bir resim, bir slogan ve bir papaya atıf.

Seri, 14. yüzyılda daha fazla kehanet ile zenginleştirildi, daha önceki setin taklit devamı olarak yazılmış olan Ascende calve ("kalk, kel olan") ile, ancak daha açık bir şekilde propaganda amaçlıydı. Konstanz Konsili (1414-18) zamanında, her iki seri de Vaticinia de summis pontificibus olarak birleştirildi ve yanlış bir şekilde Calabria mistiği 'e atfedildi, böylece sahte-Joachim yaratıldı. Bu daha kapsamlı koleksiyonun yaklaşık elli el yazması bulunmaktadır.

Kehanetler çok sayıda basılı nüshaya konu olmuştur.

İsa Mesih'in belgeleri

Bazen, İsa'ya doğrudan atıfta bulunan bir belge koleksiyonunun var olduğu iddia edilir, örneğin Pontius Pilatus tarafından imzalanan İsa'nın idam emri veya İsa'nın kendisi tarafından yazılmış olup, takipçilerine ölümünden sonra Katolik Kilisesi'nin oluşumunu nasıl yürüteceklerini veya hatta insanlığı yargılamak üzere geri döneceği kesin tarihi açıklamaktadır. Bu belgelerin Katolik Kilisesi'nin sıkı bir şekilde korunan bir sırrı olduğu ve Vatikan Gizli Arşivleri'nde veya geçmişte Nazi Almanyası Vatikan'ı işgal ederse yeraltı bir mahzende saklandığı varsayılmaktadır.

Ancak, bu iddiaların hiçbiri için sağlam bir kanıt yoktur; tarihte, yalnızca bir belge İsa'nın kendisine atfedilmiştir, o da V. Abgar Mektubu'dur. Bilim insanları genellikle bu mektupların muhtemelen M.S. 3. yüzyılda uydurulduğuna inanırlar. Antik çağlarda bile, Augustinus ve Hieronymus, İsa'nın yaşamı boyunca hiçbir şey yazmadığını iddia ettiler. Yazışmalar, Papa I. Gelasius ve bir Roma sinodu (yaklaşık 495) tarafından apokrif olarak reddedildi.

Yahudi efsaneleri

Papalık ile ilgili Yahudi efsaneleri arasında ve ayrıca Menora'nın akıbeti ile ilgili olanlar da yer alır; eski İsrail Din İşleri Bakanı de dahil olmak üzere bazıları Menora'nın Vatikan tarafından gizli tutulduğuna inanmaktadır ve Vatikan Gizli Arşivleri'nde saklı Yahudi el yazmaları olduğuna inanılmaktadır.

Yahudi Papa Andreas

Yahudi Papa Andreas, bir Yahudi papa hakkında bir efsanedir. 1906 Yahudi Ansiklopedisi şöyle yazar: "Eliezer ben Solomon Ashkenazi'nin bazı tövbe ayinleri arasında keşfettiği eski bir İspanyol belgesine göre, "Ṭa'am Zeḳenim"in (Frankfurt am Main, 1854) editörü, Andreas, Hristiyan olduktan sonra kendisini o kadar belirgin bir şekilde öne çıkaran bir Yahudiydi ki, ardı ardına kardinal ve sonra papa oldu.

Papalık döneminde Yahudilere karşı bir iftira atıldığı ve bunun sonucunda Yahudilere yönelik zulmün patlak vermesinin an meselesi olduğu iddia ediliyor. Ancak kritik anda papa sahneye çıktı ve Yahudiler lehine bir konuşma yaparak halkın öfkesini yatıştırmayı başardı. Yahudiler, en önde gelen ve bilgili adamlarından oluşan bir heyeti papaya şükranlarını iletmek üzere gönderdiler. Papa buna karşılık olarak delegelere kutsal dilde yazdığı ve şimdi tüm Yahudi topluluklarına yaymalarını ve dua kitaplarına dahil etmelerini istediği bir veya tövbe duası verdi. Bunu yaptılar. Dua, papanın "Andreas" imzasını taşıyordu, ancak basılı halde bir harf ters çevrilmişti."

Efsane bazen Yahudilere karşı iyi niyetli olduğu anlaşılan veya Papa III. Alexander ile ilişkilendirilir.

Geleneksel bir anlatıya göre, Yahudi bir çocuk olan 'ın (y. 950) oğlu El-hanan veya Elhanan, bir Yahudi Şabatı sırasında gece yatağında uyurken bir Hıristiyan hizmetçi tarafından çalındı. Tanımadığı bir odada uyandığında, ona ailesinin öldüğü söylendi. Bir manastırda tutuklu kaldı, burada dini eğitim aldı ve papa olana kadar hiyerarşik çevrelerde hızla yükseldi.

Tapınak Menorası

Kudüs tapınağının ganimetleri arasında Menorah.

Menorah'ın Roma'nın Vandallar tarafından yağmalanmasının ardından konumu ve durumu bir gizem olarak kalmaya devam etmektedir. Birçok akademisyen, Menorah'ın bu noktada Roma'dan alınıp Kartaca ve daha uzak yerlere gittiğini varsayıyor, ancak bazıları Menorah'ın bugün bile Roma'da kaldığına inanmaktadırlar.

Dikkat çeken anlatılardan biri Menorah'ın aslında Vandallar ile birlikte Roma'dan hiç ayrılmamış olmasıdır. Ortodoks Yahudiler bunun kanıtı olarak sıklıkla Yahudi hazinelerinin bir listesinin yer aldığı Sözlü Geleneği gösterirler; Yahudi sözlü geleneğine göre bu hazineler yüzyıllardır Roma'dadır. Popüler bir yoruma göre Vatikan, Menorah'ı ve bahsi geçen diğer Tapınak hazinelerini yüzyıllardır gizli tutmuştur. Bazıları Menorah'ın Vatikan Şehri'nde saklandığını, diğerleri ise Laterano'daki Aziz Yuhanna Bazilikası'nın mahzenlerinde olduğunu iddia eder. Yukarıdaki Sözlü Gelenek, Babil Talmudu ile birlikte basılan küçük risalelerden biri olan 'unda kanonlaştırılmıştır.

Ayrıca bakınız

Vatikan komplo teorileri
Katoliklik karşıtlığı
(Komplo teorileri listesi#Katolik karşıtı komplo teorileri)
Aziz Malaki kehaneti

Kaynakça

^ 27739pwpadmin (3 Mart 2023). "Mysteries and Legends of the Vatican". Gray Line - I Love Rome (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ Leroy, Fernand (21 Kasım 2001). Histoire de naître: De l'enfantement primitif à l'accouchement médicalisé (Fransızca). De Boeck Supérieur. ISBN .
^ ^a ^b "Pope Benedict XVI to resign citing poor health". BBC News (İngilizce). 11 Şubat 2013. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ Bander, Peter (1969). Aziz Malachy'nin Kehanetleri . Buckinghamshire, İngiltere: Colin Symthe Ltd.
^ Catholic Encyclopedia 1913, "Prophecy".
^ "An Historical and Critical Account of the So-called Prophecy of St. Malachy Regarding the Succession of Popes - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ "Saint's Eerie 12th-Century Prophecy Says Next Pope Will Be The Last". HuffPost (İngilizce). 14 Şubat 2013. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ "Forums strive to connect new Pope to Antichrist prophecy".
^ Metinler ve çizimler o kadar yakından ilişkili ki birlikte tasarlanmış olmalılar.
^ "Letters of Jesus and Abgar". www.pseudepigrapha.com. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ ^a ^b "ANDREAS - JewishEncyclopedia.com". www.jewishencyclopedia.com. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ ^a ^b Povoledo, Elisabetta (21 Şubat 2017). "Vatican and Rome's Jewish Museum Team Up for Menorah Exhibit". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ ^a ^b Donagan, Zechariah (Kasım 2009). Mountains Before the Temple (İngilizce). Xulon Press. ISBN .
^ Hollander, Sophia (15 Ağustos 2014). "Yeshiva Students Challenge Myths of the Menorah". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ "The Vatican and the Temple Vessels". aishcom (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.
^ Bietenholz, Peter G. (1994). Historia and Fabula: Myths and Legends in Historical Thought from Antiquity to the Modern Age (İngilizce). BRILL. s. 106. ISBN .
^ Poorthuis, Marcel; Schwartz, Joshua J. (1 Ocak 2004). Saints and Role Models in Judaism and Christianity (İngilizce). BRILL. s. 309. ISBN .
^ ^a ^b Landa, Gertrude (1943). Jewish Fairy Tales and Legends (İngilizce). Bloch. s. 133. ISBN .

Konuyla ilgili yayınlar

Eamon Duffy, Saints & Sinners: A History of the Popes (Yale Nota Bene, 2001)
Joseph McCabe, A History of the Popes, Watts & Co, (1939) London.
Colin Morris, The Papal Monarchy: The Western Church from 1050–1250 (Cambridge, 1990)
K. Morrison, Tradition and Authority in the Western Church 300–1140 (Princeton, 1969)
Fleming, Martha H. The Late Medieval Pope Prophecies: The Genus nequam Group (Series "Medieval and Renaissance Texts and Studies', 204), (Tempe: universidad de Arizona) 1999.
"On the Origins of the Earliest Latin Pope Prophecies: A Reconsideration". Fälschungen im Mittelalter, Vol. 5, pp. 611–635. Schriften der Monumenta Germaniae Historica, 33. Hannover, 1988.
Reeves, Marjorie. Joachim of Fiore and the Prophetic Future, London, SPCK, 1976.
Reeves, Marjorie. Joachim of Fiore and the Prophetic Future (Paperback). London, Sutton, 1999.
Reeves, Marjorie. The Influence of Prophecy in the Later Middle Ages: A Study in Joachimism, Oxford University Press, 1969. .
Reeves, Marjorie, Some Popular Prophecies from the Fourteenth to the Seventeenth Centuries, Studies in Church History 8 (1971): 107–34.
Allan, Tony (2009). Prophecies: 4,000 years of prophets, visionaries and predictions. Londra: Duncan Baird. ISBN . Erişim tarihi: 12 Şubat 2013.
Bander, Peter (1969). The Prophecies of St. Malachy. Buckinghamshire, England: Colin Symthe Ltd.
Boyle, Alan (12 Şubat 2013). "Why the buzz over St. Malachy's 'last pope' prophecy outdoes 2012 hype". NBC News. Erişim tarihi: 17 Şubat 2013.
Comensoli Antonini, Lorenzo (2015). "Profezia e alchimia alla corte di Gregorio XIII e Sisto V: un carteggio dall'Accademia Carrara di Bergamo". Aevum. 89, fasc. 3: 721-744.
Cucherat, François (1873). La prophétie de la succession des papes depuis le XIIe siècle jusqu'a la fin du monde (Fransızca). Grenoble: E. Dardelet.
de Vallemont, Pierre Le Lorrain (1708). Les élemens de l'histoire ou ce qu'il faut savoir (Fransızca). 3. Paris: Chez Rigaud, Directeur de l'Imprimerie Royale.
"Eugenio III, papa". , Volume 43: Enzo–Fabrizi (İtalyanca). Roma: . 1993. ISBN . Erişim tarihi: 19 February 2013.
(1724–1739). Teatro crítico universal (İspanyolca). s. 129.
"Lucio II, papa". , Volume 66: Lorenzetto–Macchetti (İtalyanca). Roma: . 2006. ISBN . Erişim tarihi: 19 February 2013.
(1694). La philosophie des images énigmatiques, où il est traité des énigmes hiéroglyphiques, oracles, prophéties, sorts etc (Fransızca). University of Lausanne.
O'Brien, M. J. (1880), An historical and critical account of the so-called Prophecy of St. Malachy, regarding the succession of the popes, Dublin: M.H. Gill & Son – Vikikaynak vasıtasıyla
"Prophecy". Catholic Encyclopedia. New Advent. 1913. Erişim tarihi: 12 Şubat 2013.
Sieczkowski, Cavan (14 Şubat 2013). "St. Malachy Last Pope Prophecy: What Theologians Think About 12th-Century Prediction". Huffington Post Canada. Erişim tarihi: 17 Şubat 2013.
Walker, Carlie (14 Mart 2013). "Forums strive to connect new Pope to Antichrist prophecy". . Erişim tarihi: 18 Ocak 2014.

[1] 27739pwpadmin (3 Mart 2023). "Mysteries and Legends of the Vatican". Gray Line - I Love Rome (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[2] Leroy, Fernand (21 Kasım 2001). Histoire de naître: De l'enfantement primitif à l'accouchement médicalisé (Fransızca). De Boeck Supérieur. ISBN .

[:0-3] "Pope Benedict XVI to resign citing poor health". BBC News (İngilizce). 11 Şubat 2013. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[4] Bander, Peter (1969). Aziz Malachy'nin Kehanetleri . Buckinghamshire, İngiltere: Colin Symthe Ltd.

[5] Catholic Encyclopedia 1913, "Prophecy".

[6] "An Historical and Critical Account of the So-called Prophecy of St. Malachy Regarding the Succession of Popes - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[7] "Saint's Eerie 12th-Century Prophecy Says Next Pope Will Be The Last". HuffPost (İngilizce). 14 Şubat 2013. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[8] "Forums strive to connect new Pope to Antichrist prophecy".

[9] Metinler ve çizimler o kadar yakından ilişkili ki birlikte tasarlanmış olmalılar.

[10] "Letters of Jesus and Abgar". www.pseudepigrapha.com. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[:1-11] "ANDREAS - JewishEncyclopedia.com". www.jewishencyclopedia.com. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[:3-12] Povoledo, Elisabetta (21 Şubat 2017). "Vatican and Rome's Jewish Museum Team Up for Menorah Exhibit". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[:4-13] Donagan, Zechariah (Kasım 2009). Mountains Before the Temple (İngilizce). Xulon Press. ISBN .

[14] Hollander, Sophia (15 Ağustos 2014). "Yeshiva Students Challenge Myths of the Menorah". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[15] "The Vatican and the Temple Vessels". aishcom (İngilizce). Erişim tarihi: 26 Mayıs 2025.

[16] Bietenholz, Peter G. (1994). Historia and Fabula: Myths and Legends in Historical Thought from Antiquity to the Modern Age (İngilizce). BRILL. s. 106. ISBN .

[17] Poorthuis, Marcel; Schwartz, Joshua J. (1 Ocak 2004). Saints and Role Models in Judaism and Christianity (İngilizce). BRILL. s. 309. ISBN .

[:2-18] Landa, Gertrude (1943). Jewish Fairy Tales and Legends (İngilizce). Bloch. s. 133. ISBN .